Ο Δημήτρης Παπαδημούλης μιλά στους SuperGreeks για τα απειλούμενα δικαιώματα των γυναικών, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και των αστέγων στην Ευρώπη
Έχοντας πραγματοποιήσει σπουδές στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ο Δημήτρης Παπαδημούλης εκλέχτηκε για πρώτη φορά ευρωβουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ το 2004 και από το 2009 μέχρι το 2014 βουλευτής του κόμματος. Έκτοτε έχει εκλεγεί και πάλι ευρωβουλευτής και εκτίει τη θητεία του μέχρι σήμερα.
Το 2014, το 2017 και 2019 εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και είναι μέλος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και μέλος της Ομάδας Εργασίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον έλεγχο εφαρμογής του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης με αφορμή αυτούς τους ρόλους του μιλά στους SuperGreeks για την ανισότητα που υπάρχει ανάμεσα στα δύο φύλα, τη θέση και την αντιμετώπιση της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας εντός τωνν τοιχών της Ε.Ε. αλλά και για το πως μπορούμε να επενδύσουμε σε ένα πιο πράσινο μέλλον.
Η συνέντευξη των SuperGreeks στoν ευρωβουλευτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των συνεντεύξεων που θα ακολουθήσουν με όλους τους Έλληνες ευρωβουλευτές.
Οι SuperGreeks δίνουν βήμα στους ευρωβουλευτές μας, για να μας ενημερώσουν για την ατζέντα τους στην Ευρωπαϊκή βουλή.
Ασχολείστε με την ισότητα των φύλων και τη διαφορετικότητα. Θεωρείτε ότι έχει γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες στην Ευρώπη (μισθολογικά, κοινωνικά, επαγγελματικά);
Έχουν περάσει 26 χρόνια από την υιοθέτηση της Διακήρυξης και της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου που στόχο έχει την προώθηση της ισότητας των φύλων σε όλη την υφήλιο και δυστυχώς ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε παραμένει ακόμα μακρύς. Θα χρειαστεί περισσότερο από 60 χρόνια για να επιτευχθεί πλήρης ισότητα των φύλων σύμφωνα με τον δείκτη ισότητας για το 2020 του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE).
Παράλληλα, το εύρος της υγειονομικής κρίσης και οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας διεύρυναν έως ένα βαθμό τις ήδη υφιστάμενες ανισότητες μεταξύ των φύλων. Και απειλούν να γκρεμίσουν την πρόοδο που επετεύχθη με αργά και σταθερά βήματα τα τελευταία χρόνια στα πεδία της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων των γυναικών.
Ως θεματοφύλακες των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ, οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν επανειλημμένως στηρίξει τα θέματα ισότητας με πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες, υπογραμμίζοντας την ανάγκη εξάλειψης των ανισοτήτων των φύλων. Για τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς αποτελεί επίσης επιτακτική ανάγκη να αποτελούν κι οι ίδιοι παράδειγμα θεσμικής και νομοθετικής εγγύησης της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων αυτών εντός των δομών τους.
Στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, της μείωσης των ανισοτήτων και της μεγαλύτερης ισορροπίας μεταξύ των φύλων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποδείξει -πριν και καθόλη τη διάρκεια της πανδημίας- ότι παραμένει αντιπροσωπευτικό και ανοικτό σε όλους.
Ως Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρμόδιος για θέματα ισότητας και διαφορετικότητας, σημειώνω με ιδιαίτερη ικανοποίηση πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί το πρωτοπόρο ευρωπαϊκό όργανο, που μέσω ενός Σχεδίου Δράσης για την ισότητα των φύλων, θέτει τα δικαιώματα των γυναικών ως απόλυτη προτεραιότητα.
Πέρα από δύναμη και αισιοδοξία για να συνεχίσουμε το έργο μας, η ομόφωνη έγκριση από το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του Οδικού Χάρτη για την Εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων που συνέταξα και είχα την τιμή να παρουσιάσω πριν περίπου δύο μήνες, αποτελεί ένα ακόμα σημαντικό εργαλείο περαιτέρω ενίσχυσης της ισότητας. Το να αποτελέσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεσμό-υπόδειγμα και βέλτιστο πρότυπο ισότητας των φύλων και εν γένει ισότητας θα συμβάλλει, ούτως ώστε και άλλα κράτη μέλη, εθνικά κοινοβούλια, φορείς και θεσμοί να το έχουν σημείο αναφοράς για να βελτιώνουν νομοθεσίες, πρακτικές και κανόνες.
Η ισότητα των φύλων, ως θεμελιώδες δικαίωμα, αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους στόχους της ΕΕ και πρέπει να διαπνέει όλες τις πολιτικές και όλες τις δράσεις μας. Σε αυτό το πλαίσιο, το γεγονός πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέτυχε να αναγάγει την ισότητα των φύλων σε οριζόντια προτεραιότητα στον ευρωπαϊκό Πολυετή Προϋπολογισμό αποτελεί σημαντικό βήμα.
Συχνά, οι γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της γυάλινης οροφής, όπου η επαγγελματική τους εξέλιξη “παγώνει” από ένα σημείο και μετά. Που το αποδίδετε αυτό;
Οι γυναίκες που φιλοδοξούν να φτάσουν στα ανώτατα κλιμάκια των κλάδων που δραστηριοποιούνται, βρίσκονται συχνά αντιμέτωπες με εμπόδια που περιορίζουν την επαγγελματική τους ανέλιξη και σταδιοδρομία. Ως συνέπεια του φαινομένου που παρεμποδίζει την επίτευξη πλήρους φυλετικής εξισορρόπησης στο εργασιακό περιβάλλον και είναι γνωστό ως «γυάλινη οροφή», οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε υψηλές διευθυντικές θέσεις και στα ανώτερα διοικητικά συμβούλια επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων.
Σημαντικές παράμετροι που πρέπει, μεταξύ άλλων, να ληφθούν σοβαρά υπόψη είναι το μισθολογικό και συνταξιοδοτικό χάσμα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, όπως και οι διάφορες αναχρονιστικές αντιλήψεις βάσει προκαταλήψεων και διαχωρισμών μεταξύ γυναικείων και ανδρικών επαγγελμάτων.
Για να αντιμετωπιστεί η σημαντική ανισορροπία μεταξύ γυναικών και ανδρών στη λήψη αποφάσεων επαγγελματικής εξέλιξης στο υψηλότερο επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε καταθέσει πρόταση οδηγίας για την ισορροπία των φύλων μεταξύ μη εκτελεστικών διευθυντών εταιρειών εισηγμένων σε χρηματιστήρια τον Νοέμβριο του 2012. Σκοπός της οδηγίας ήταν να διασφαλιστεί η εφαρμογή της αρχής της ισότητας των φύλων στην απασχόληση. Το άρθρο 157 παράγραφος 4 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και το άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ αναγνωρίζουν τη θετική δράση ως μέθοδο επίτευξης της ισότητας των φύλων. Η πρόταση έθετε ως στόχο τουλάχιστον 40% των μη εκτελεστικών μελών του υποεκπροσωπούμενου φύλου στα διοικητικά συμβούλια, να επιτευχθεί έως το 2020 στον ιδιωτικό τομέα και έως το 2018 σε εταιρείες του δημόσιου τομέα.
Δυστυχώς η συγκεκριμένη οδηγία αντιμετώπισε εμπόδια από πολλά κράτη μέλη και συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των ημιτελών στόχων που μεταφέρθηκαν στην τρέχουσα Επιτροπή. Η Πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, έχει δηλώσει ότι θα επιδιώξει την οικοδόμηση πλειοψηφίας για το ‘’ξεκλείδωμα’’ της οδηγίας. Μαζί με την Επίτροπο για την Ισότητα, Έλενα Ντάλι, έχουν τονίσει πως είναι μία από τις προτεραιότητες της νέας στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ισότητα των φύλων της ΕΕ για την περίοδο 2020-2025.
Σε ό,τι αφορά τέλος το Ευρωκοινοβούλιο και το διοικητικό του σκέλος, προβλέπεται να συνεχιστεί η βελτίωση της ισότιμης εκπροσώπησης των φύλων σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει δέσμευση του Προεδρείου που υιοθετήθηκε ομόφωνα, μετά από σχετική πρότασή μου στην αρχή της κοινοβουλευτικής θητείας, πως έως το τέλος του 2024 το 50% των επικεφαλής μονάδων, το 50% των διευθυντών και το 40% των Γενικών Διευθυντών θα είναι γυναίκες.
Σε πολλές περιπτώσεις, τα άτομα ΛΟΑΔΜ βιώνουν εκφοβισμό, παρενόχληση και/ή και επίθεση λόγω της ταυτότητάς τους. Πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα;
Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι ορισμένες χώρες, ακόμη και εντός της ΕΕ, εναντιώνονται και εντείνουν τις προσπάθειές τους είτε παρεμποδίζοντας την επικύρωσή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης είτε ζητώντας να αποσυρθούν από αυτή.
Την ίδια στιγμή, υπερσυντηρητικές κυβερνήσεις χωρών εντός της ΕΕ δεν διστάζουν απροκάλυπτα πλέον να εμφανίσουν το αποκρουστικό ομοφοβικό τους προσωπείο. Με νόμο που επί της ουσίας στρέφεται κατά της ομοφυλοφιλίας, η Ουγγρική κυβέρνηση του Β. Όρμπαν ποδοπατά τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ και βάλλει ευθέως κατά της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ παραβιάζοντας τα δικαιώματά τους. Είχε προηγηθεί στην Πολωνία η ανακήρυξη περιοχών «απαλλαγμένων από ΛΟΑΤΚΙ».
Στεκόμαστε σθεναρά απέναντι στις μισαλλόδοξες και ομοφοβικές πρακτικές. Ως απάντηση στις «περιοχές χωρίς ΛΟΑΤΚΙ» στην Πολωνία, στο Ευρωκοινοβούλιο κηρύξαμε την ΕΕ «Ελεύθερη Ζώνη για ΛΟΑΤΚΙ» τονίζοντας παράλληλα πως κάθε είδους διάκριση σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων συνιστά κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ. Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της ομοφοβίας, αμφιφοβίας και τρανσφοβίας (“IDAHOBIT”) στις 17 Μαΐου ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι ανταποκρίθηκε θετικά στην επιστολή που είχα στείλει από κοινού με την Αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Καταρίνα Μπάρλει, και με την οποία ζητούσαμε να διασφαλιστεί η παράδοση και να υψωθεί η σημαία με το ουράνιο τόξο σε όλα τα κτίρια και τα γραφεία Διασύνδεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανά τον κόσμο.
Είναι ζήτημα δημοκρατίας και μας αφορά όλους η εξασφάλιση μηδενικής ανοχής απέναντι στην παρενόχληση και η εξάλειψη των διαφόρων μορφών βίας κατά των ΛΟΑΔΜ ατόμων και των γυναικών. Είτε μιλάμε για σεξουαλική είτε για σωματική είτε για ψυχολογική βία, αποτελεί παραβίαση βασικού ανθρώπινου δικαιώματος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οπουδήποτε κι αν λαμβάνει χώρα: Στον χώρο εργασίας, στον δρόμο και αλλού.
Εάν λάβουμε υπόψη έρευνες που δείχνουν τα υψηλά ποσοστά βίας που δεν ομολογείται και καταγγέλλεται από τα θύματα και ως εκ τούτου δεν καταγράφεται, τότε καθίσταται κάτι παραπάνω από αναγκαίο η ανάληψη περισσότερης, στοχευμένης και πολύπλευρης δράσης. Όχι απαραίτητα με τη δημιουργία επιπλέον σχημάτων και θεσμών, αλλά εξοπλίζοντας τα ήδη υπάρχοντα συστήματα με περισσότερους υλικούς και ανθρώπινους πόρους και με μεγαλύτερη δύναμη συνεργασίας.
Στο Ευρωκοινοβούλιο γίνεται σημαντική και συστηματική δουλειά ούτως ώστε να διασφαλίσουμε ότι όλο το προσωπικό δικαιούται ίσης και δίκαιης μεταχείρισης και ότι η ίδια η κοινοβουλευτική κοινότητα συμπεριλαμβάνει και εκτιμά τα ταλέντα και τις συνεισφορές όλων, αποφεύγοντας πιθανές διακρίσεις.
Η πρόσφατη έγκριση του Οδικού Χάρτη για την Εφαρμογή του Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων διασφαλίζει την αξία και τη σημασία της πολυμορφίας, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την ένταξη. Επιπλέον, σημαντική πτυχή του Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων είναι η εξασφάλιση μηδενικής ανοχής απέναντι στην παρενόχληση. Γι’ αυτό και το Ευρωκοινοβούλιο θα ενισχύσει το σχετικό δίκτυο συμβούλων με προσωπικό υψηλής ειδίκευσης και εμπιστοσύνης, στο οποίο θα παρέχεται συνεχής κατάρτιση και εξειδίκευση.
Η κλιματική αλλαγή και η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν σοβαρά ζητήματα που θα έπρεπε να μας απασχολούν όλους, δεδομένου ότι ο πλανήτης είναι το “κοινό μας σπίτι”. Θεωρείτε ότι δίνεται η δέουσα βαρύτητα σε αυτό το θέμα;
Η ΕΕ πρέπει να είναι πρωτοπόρος σε μια παγκόσμια προσπάθεια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Διαφορετικά θα τεθούν σε κίνδυνο η δημόσια υγεία και η ποιότητα ζωής.
Το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου εξαρτάται άμεσα από το μέλλον του πλανήτη. Η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως με φιλόδοξες λύσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ έχει θέσει τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 το αργότερο, καθιστώντας την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία τη νέα αναπτυξιακή στρατηγική για τον μετασχηματισμό των κοινωνιών και των οικονομιών μας. Είναι αλήθεια ότι η κρίση της πανδημίας έχει προκαλέσει καθυστερήσεις στην υλοποίηση επιμέρους στόχων, ενώ συγχρόνως υπάρχουν φωνές που, επικαλούμενες την πανδημία, επιδιώκουν οπισθοδρόμηση στον τομέα της πράσινης μετάβασης.
Το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε είναι η μετάβαση να γίνει με δικαιοσύνη χωρίς να αφήσει κανέναν πίσω. Η πράσινη ταξινόμηση και η αρχή του μη βλάπτειν στις νέες επενδύσεις, η αποδέσμευση από τα ορυκτά καύσιμα και η κατάργηση της επιδότησής τους, ο εκδημοκρατισμός της ενέργειας με την εξάπλωση των ενεργειακών κοινοτήτων και πάνω απ’ όλα η διαφάνεια και η πραγματική δημόσια διαβούλευση για τις αποφάσεις που θα κρίνουν τις επόμενες δεκαετίες είναι πάγιες θέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των δυνάμεων του Ευρωκοινοβουλίου, στις οποίες οι συντηρητικές δυνάμεις παραμένουν, ευτυχώς, μειοψηφία.
Πώς θα μπορούσε η ΕΕ να μεριμνήσει για έναν καλύτερο, πιο “πράσινο” αύριο;
Η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να καταστεί κλιματικά ουδέτερη έως το 2050 το αργότερο. Το Ευρωκοινοβούλιο θεωρεί ότι αυτός ο στόχος θα πρέπει να εναρμονιστεί με τα πορίσματα της επιστήμης και να επιτευχθεί ακόμη νωρίτερα, έτσι ώστε να παραμείνουμε εντός του ορίου επιφυλακής του 1,5 βαθμού Κελσίου.
Παρά τις καθυστερήσεις λόγω της πανδημίας, έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Προσωπικά θα ήθελα ο Ευρωπαϊκός Νόμος για το Κλίμα να είναι ακόμη πιο φιλόδοξος. Στο πλαίσιο του πολυετούς προϋπολογισμού της Ένωσης και του Ταμείου Ανάκαμψης, έχουν τεθεί αυξημένοι στόχοι δαπανών για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα – τουλάχιστον 30% για το κλίμα και 7,5% το 2024 και 10% το 2026 και το 2027 για τη βιοποικιλότητα. Έχει συμφωνηθεί επίσης η εισαγωγή νέων ίδιων πόρων της ΕΕ με περιβαλλοντικούς στόχους, όπως ο φόρος για τα πλαστικά, ο μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα και το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ.
Χρειάζεται σωστή και προσηλωμένη δουλειά ώστε η Ευρώπη να μπορεί πράγματι να καταστεί η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος του κόσμου, με εκσυγχρονισμένη βιομηχανική παραγωγή και με ένα νέο μοντέλο παραγωγικής βάσης που δεν θα αφήνει κανέναν πολίτη και καμία περιοχή πίσω.
Πώς θα μπορούσε η Ευρώπη του αύριο να είναι καλύτερη από την Ευρώπη του σήμερα;
Η σημερινή κρίση της πανδημίας ανέδειξε τα συστημικά ελλείμματα και τις αδυναμίες της ΕΕ. Ως επιταχυντής αλλαγών στην ΕΕ, η πανδημία ανάγκασε την ευρωπαϊκή ηγεσία να αναλάβει, έστω και με σχετική καθυστέρηση, μέτρα -όπως η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, η αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, η έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ με ισχυρό το σκέλος των επιχορηγήσεων- που μέχρι πριν το ξέσπασμα της πανδημίας φάνταζαν αδιανόητα.
Παράλληλα, κατέστησε επιτακτική την ανάγκη η ΕΕ να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς την κοινωνική και πολιτική της ενοποίηση, με δημοκρατική εμβάθυνση και διαρκή ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η καλύτερη υπεράσπιση της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης είναι η διαρκής προσπάθεια για τον μετασχηματισμό της σε μια Ευρώπη πραγματικά ενοποιημένη, κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη, με κυρίαρχο το στοιχείο της σύγκλισης και όχι των εντεινόμενων αποκλίσεων, ανισοτήτων ή και αποκλεισμών.
Σε αυτή την διαρκή προσπάθεια, η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των ευρωπαίων πολιτών στην ΕΕ και στην ικανότητά της πρωτίστως να αποτελεί εγγύηση ασφάλειας, ανάπτυξης, ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελεί κεντρικό συνεκτικό συστατικό. Υπό αυτό το πρίσμα, η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης που βρίσκεται σε εξέλιξη αποτελεί μια καλή αφορμή για εποικοδομητικές διαβουλεύσεις και δημόσιες συζητήσεις, οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα σε πολίτες από κάθε γωνιά της Ευρώπης να μοιραστούν τις ιδέες τους συμβάλλοντας έτσι στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης.
Η ΕΕ θα πρέπει κάθε μέρα να αποδεικνύει στην πράξη -και όχι στα λόγια- ότι είναι κάτι περισσότερο από μια ενιαία αγορά, από μια οικονομική περιοχή με πλήρη ελευθερία στην κίνηση κεφαλαίων, αγαθών και προσώπων. Και ότι βαδίζει προς μια ουσιαστική πολιτική Ένωση.
Οι άστεγοι αποτελούν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα πανευρωπαϊκά. Η πανδημία του κορωνοϊού ανέδειξε ακόμη περισσότερο την ανάγκη προστασία τους, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Ποιες θα πρέπει κατά την γνώμη σας να είναι οι ενέργειες της ΕΕ για να δώσει ένα οριστικό τέλος στο πρόβλημα των αστέγων;
Η έλλειψη στέγης είναι μια ακραία μορφή φτώχειας που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και που δεν μπορούμε να ανεχτούμε ή να αγνοήσουμε. Πριν δύο μήνες περίπου, τον Μάιο του 2021 και ενόψει της Διάσκεψης Κορυφής του Πόρτο στις 7-8 Μαΐου πάνω από 130 ευρωβουλευτές από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, 30 δήμαρχοι μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, ΜΚΟ και περιφερειακές αρχές, ζητήσαμε με κοινή επιστολή μας σαφή δέσμευση από τους ευρωπαίους ηγέτες για να μπει ένα τέλος στην αστεγία στην ΕΕ και με ορίζοντα έως το 2030.
Χρειάζεται βέβαια επειγόντως όχι μόνο να υποστηρίξουμε τον ευρωπαϊκό Πυλώνα του Σχεδίου Δράσης για τα Κοινωνικά Δικαιώματα, αλλά και να βάλουμε τον πήχη υψηλότερα σε ό,τι αφορά την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της Ένωσης δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο να συνεχιστεί το προσωρινό μορατόριουμ το οποίο πολλά κράτη εφαρμόζουν σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή των στεγαστικών δανείων. Αν καταργηθεί αυτό, θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν προβλήματα και μπορεί να οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου κορύφωση του ζητήματος της αστεγίας στην Ευρώπη.
Αν και περίπλοκο ζήτημα, η έλλειψη στέγης δεν αποτελεί ανυπέρβλητο πρόβλημα και μπορεί να αντιμετωπιστεί. Απαιτεί ανάληψη αποφασιστικής δράσης για την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών και επένδυση σε στρατηγικές πρόληψης. Η ΕΕ πρέπει επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, καθώς μπορεί να συγκεντρώσει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη γύρω από έναν κοινό στόχο, ενισχύοντας παράλληλα την πολιτική δέσμευση των κρατών μελών, διευκολύνοντας την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και υποστηρίζοντας την αναβάθμιση πολιτικών βασισμένων σε αποδεικτικά στοιχεία μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ.
Ένα μήνυμα για τους Έλληνες του εξωτερικού;
Η διέξοδος, μέσω της φυγής χιλιάδων νέων στο εξωτερικό, την περασμένη δεκαετία της οικονομικής κρίσης αποτελεί ένα βαθύ τραύμα για τη χώρα που δύσκολα επουλώνεται. Ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για την πιο μορφωμένη γενιά που γνώρισε ποτέ η ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, όσοι έφυγαν είτε από ανάγκη είτε από επιλογή οφείλουν να μην ξεχάσουν τη χώρα προέλευσή τους, την Ελλάδα. Και οποτεδήποτε κρίνουν ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος επιστροφής στη χώρα μας να γνωρίζουν ότι η πόρτα επιστροφής παραμένει πάντα ανοιχτή. Για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα φέρνοντας μαζί τους ό,τι καλό αποκόμισαν από τις εμπειρίες τους και τη ζωή τους στο εξωτερικό: Αξιοκρατία, δικαιοσύνη, συνέπεια και την ελπίδα και το όραμα για ένα καλύτερο «αύριο» στην Ελλάδα.
Αντί ευχολογίων, οφείλουμε να συνομολογήσουμε και να εργαστούμε συλλογικά και μεθοδικά γύρω από ένα κεντρικό στόχο: Να αντιστρέψουμε το brain gain της προηγούμενης δεκαετίας σε brain gain. Είναι ένα εθνικό στοίχημα το οποίο πρέπει να κερδίσουμε ως χώρα.