Γερμανία: Οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να επισκεφθείς το Αμβούργο (vol. 1)

Γερμανία-Αμβούργο-Επίσκεψη

Αν έχετε αποφασίσει να κάνετε ένα ταξίδι στη Γερμανία, σίγουρα οι επιλογές είναι αρκετές. Εκτός από τις mainstream επιλογές του Βερολίνου ή του Μονάχου, εκτός από την πλούσια επιλογή της Φρανκφούρτης ή της ιστορικής Δρέσδης και της Κολωνίας, το Αμβούργο αποτελεί σίγουρα μια επιλογή που θα σας μείνει αξέχαστη.

Από σήμερα στο πρώτο κομμάτι του αφιερώματος που ετοίμασε το supergreeks.eu, θα σας εξηγήσουμε το γιατί. Διότι οι λόγοι που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε έστω μια φορά την πόλη που βρίσκεται πιο Βόρεια και από το Λονδίνο, που σπάνια τη βλέπει ο ήλιος, είναι αρκετοί και κυρίως για όλα τα γούστα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Για το 2ο μέρος του αφιερώματος για το Αμβούργο, διαβάστε εδώ!

Για το 3ο μέρος του αφιερώματος για το Αμβούργο, διαβάστε εδώ!

Για το πανεπιστήμιο του Αμβούργου και τους λόγους που αξίζει να σπουδάσεις στο Αμβούργο της Γερμανίας, διαβάστε εδώ!

Το ατελείωτο λιμάνι

Το Αμβούργο είναι από τις λίγες πόλεις που προσφέρει απλόχερα μια ναυτική γοητεία, η οποία πηγάζει από φυσικά από το λιμάνι της πόλης, που είναι το μεγαλύτερο της Γερμανίας και το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης. Χωρίς να είναι παραθαλάσσιο, το διασχίζει ο ποταμός Έλβας και περίπου 13 χιλιάδες πλοία από όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.

Στα ατέλειωτα χιλιόμετρα του μπορείτε να περπατήσετε στην θρυλική ψαραγορά, ενώ μπορείτε να πάρετε τα ειδικά διαμορφωμένα καραβάκια και να το διασχίσετε από άκρη σε άκρη. Επίσης ο εκάστοτε ταξιδιώτης θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι εγκαταστάσεις του λιμανιού, είναι κτισμένες διάσπαρτα στα νησάκια που βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από το κέντρο της πόλης.

Το να περάσετε απέναντι είναι το μόνο εύκολο, καθώς εκτός από τα συχνά δρομολόγια που κάνουν τα καραβάκια, υπάρχει και το υποθαλάσσιο τούνελ απόστασης 1,5 χιλιομέτρου που μπορείτε να το διασχίσετε είτε με το ποδήλατο, είτε με τα πόδια, είτε ακόμη και με το αυτοκίνητο, καθώς στον ειδικά διαμορφωμένο ανελκυστήρα μπορείτε να κατεβάσετε το όχημά σας κάτω από τη θάλασσα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες που ακυρώθηκαν και οι συγκρούσεις της δεκαετίας του ’80

Εκτός βέβαια από την ιστορία που ξεκινά πριν από 800 χρόνια, υπάρχουν και δύο σύγχρονες ιστορίες που σημάδεψαν την μαχητικότητα του πληθυσμού και του λιμανιού στο Αμβούργο. Η πρώτη σημειώθηκε τη δεκαετία του ’80 όταν οι πολίτες, τα κινήματα και οι συλλογικότητες της πόλης ξεσηκώθηκαν για να σταματήσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, για άμεση κατεδάφιση των κτιρίων που ορθόνονται στον κεντρικό δρόμο του Αμβούργου που διασχίζει στο λιμάνι (Hafenstrasse).

Οι συλλογικότητες και τα κινήματα που γιγαντώθηκαν εκείνο το διάστημα θεώρησαν ότι μέσα από το κύμα ανέγερσης μεγάλων κτηριακών συγκροτημάτων, με γυάλινους ουρανοξύστες και σύγχρονες εγκαταστάσεις, θα άλλαζαν την ιστορική φυσιογνωμία της πόλης. Και κατάφεραν να τις σταματήσουν, παρά τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις με την αστυνομία, οι οποίες δεν σταμάτησαν επί σειρά ετών, καθώς θεωρήθηκε ότι στα κοινόβια αυτά, κρυβόταν και μέλη της RAF κάτι που δεν αποδείχτηκε ποτέ.

Οι πολίτες του Αμβούργο σταμάτησαν τις κατεδαφίσεις και μέχρι σήμερα τα κτίρια της κεντρικής λεωφόρου που διασχίζει το λιμάνι, παραμένουν κοινόβια που φιλοξενούν ανθρώπους με χαμηλά ή μηδενικά εισοδήματα και μετανάστες.

Το δεύτερο πιο πρόσφατο περιστατικό αφορούσε την υποψηφιότητα του Αμβούργου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Η πόλη έθεσε υποψηφιότητα παρουσιάζοντας ένα μεγαλόπνοο σχέδιο που προέβλεπε την κατασκευή ενός Ολυμπιακού Σταδίου, στο νησί που βρίσκεται απέναντι από το κέντρο της πόλης.

Στο δημοψήφισμα που ακολούθησε οι πολίτες του Αμβούργου είπαν ένα μεγαλοπρεπέστατο όχι στην ανάληψη της διοργάνωσης και τα σχέδια του τότε δημάρχου και σημερινού υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς πήγαν στο βρόντο. Αυτό βέβαια ήταν κάτι που ο Σολτς δεν το συγχώρεσε ποτέ στους πολίτες της πόλης και ειδικά προς τον κινηματικό κόσμο, για αυτό και το καλοκαίρι του 2017 ανέλαβε τη διοργάνωση συνεδρίασης της G20.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το Αμβούργο διαθέτει και μια από τις πιο ιστορικές καταλήψεις στην Ευρώπη. H Rote Flora (κόκκινη Φλόρα) το υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο που στεγάζει την κατάληψη είναι συνδεδεμένο με τις μεγαλύτερες δράσεις που έχουν ξεκινήσει στην πόλη και μάλιστα σε διάφορες εκφάνσεις. Γι’ αυτό και στηρίζεται ισχυρά από όχι μόνο από ανθρώπους που μετέχουν στα κινήματα, αλλά και από το σύνολο της κοινωνίας.

Λιμάνι ετών 831!

Είπαμε όμως ότι το λιμάνι του Αμβούργου διαθέτει πλούσια ιστορία στο πέρασμα των χρόνων, καθώς είναι και 831 ετών. Συγκεκριμένα, η λειτουργία του ξεκίνησε στις 7 Μαίου του 1189, όταν ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Α’ Μπαρμπαρόσα, δημοσίευσε μια χάρτα για εμπόρους με την οποία απάλλασε από τελωνειακούς δασμούς τα πλοία που έβγαιναν από τη Βόρεια Θάλασσα μέσω του ποταμού Έλβα περνώντας από το Αμβούργο.

Πέρσι στα 830α γενέθλια του λιμανιού ο ναυτικός κόσμος της πόλης πρόσφερε ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα με δραστηριότητες στο νερό και στη στεριά για να μπορούν να το παρακολουθήσουν οι οικογένειες.

Ο μύθος των πειρατών και ο Στέρτεμπέκερ

Στο Αμβούργο υπάρχει ένας δρόμος που φέρει το όνομα του Σίμον φον Ούτρεχτ, για τον οποίο οι περισσότεροι ουδέν γνωρίζουν, πλην του γεγονότος ότι, ως δήμαρχος της πόλης, διέταξε τον αποκεφαλισμό ενός σπουδαίου ανθρώπου: Του Κλάους Στερτεμπέκερ, πειρατή που πέρασε στη σφαίρα του λαϊκού θρύλου, όπου παραμένει ολοζώντανος μέχρι σήμερα, όπως δείχνουν ο ανδριάντας του, στο Αμβούργο, οι δίσκοι ροκ και χέβι μέταλ προς τιμήν του, αλλά και τα τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ γύρω από τη ζωή και τον θάνατό του.

Γεννημένος γύρω στο 1360, στο Βίσμαρ, ο ήρωάς μας ήταν ένας κοκκινοτρίχης γίγαντας, που πήρε το επώνυμο – παρατσούκλι του (Στερτερμπέκερ σημαίνει, στα μεσαιωνικά γερμανικά, «άσπρος πάτος») από την περιλάλητη δεινότητά του ως πότη, ειδικά όταν επρόκειτο για μπίρα. Παράτολμη φύση, συγκρότησε την περίφημη «Αδελφότητα των Ζωτικών», οι οποίοι διέπρεψαν αρχικά ως κουρσάροι, δηλαδή πειρατές στην υπηρεσία κρατών. Στη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Δανών και Σουηδών, έσπασαν πολλές φορές τον κλοιό της πολιορκημένης Στοκχόλμης, εφοδιάζοντάς την με τρόφιμα και πυρομαχικά.

Μετά το τέλος του πολέμου, οι πειρατές -κουρσάροι έγιναν πειρατές- σκέτοι και ήρθαν σε σύγκρουση με την περίφημη Χανσεατική Λίγκα, η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί, από ορισμένες απόψεις, μακρινός πρόγονος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Λίγκα ήταν χαλαρή συνομοσπονδία εμπορικών πόλεων, μεταξύ των οποίων καμία δεν ασκούσε από μόνη της την ηγεμονία, στη Βαλτική. Εξασφάλισε σχετική ειρήνη και οικονομική ανάπτυξη, τα οφέλη της οποίας, ωστόσο, δεν έφταναν πάντα στον φτωχό πληθυσμό, ο οποίος συχνά έβρισκε εξωφρενικούς τους φόρους, αυθαίρετες τις τιμές των αγροτικών και χειροτεχνικών προϊόντων και ανυπόφορο τον αυταρχισμό κάποιων τοπικών αρχόντων.

Το 1392, ο Στερτεμπέκερ και οι σύντροφοί του κατέλαβαν τη νήσο Γκότλαντ και εξέδωσαν διακήρυξη με ελευθεριακά συνθήματα περί ισότητας όλων των ανθρώπων, με τα οποία επιχειρούσαν να δικαιολογήσουν τη συστηματική πειρατεία εναντίον των πλοίων της Χανσεατικής Λίγκας. Από τη λεία, ένα κομμάτι πήγαινε στους χειμαζόμενους, τοπικούς πληθυσμούς, εξαγοράζοντας έτσι την πολύτιμη υποστήριξή τους, ενώ το υπόλοιπο μοιραζόταν σε ίσα μερίδια μεταξύ των μελών της Αδελφότητας.

Κάποια στιγμή, ο φόρος υποτέλειας τον οποίο αναγκαζόταν να καταβάλει η Λίγκα στους πειρατές έγινε ανυπόφορος και ο δήμαρχος Αμβούργου, Σίμον φον Ούτρεχτ, επικήρυξε το κεφάλι του Στερτεμπέκερ και στρατολόγησε Δανούς και Σουηδούς καπετάνιους για να τον καταδιώξουν. Ο πειρατής του Ελβα συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε, μαζί με 73 συντρόφους του, να εκτελεσθεί με αποκεφαλισμό στην κεντρική πλατεία. Σύμφωνα με τον μύθο, ζήτησε από τον δήμιο να εκτελεσθεί πρώτος, με αντάλλαγμα, όσα βήματα κάνει το ακέφαλο κορμί του, τόσοι σύντροφοί του να γλιτώσουν τη λεπίδα. Εκανε 12 βήματα, λένε, προτού σωριαστεί στο πλακόστρωτο.

Θυμηθείτε το δεύτερο αφιέρωμα στο Αμβούργο (vol.2)

Θυμηθείτε το τρίτο αφιέρωμα στο Αμβούργο (vol.3)

Διαβάστε επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Copyright © 2024 · #SuperGreeks · Web Design & Development by SuperGreeks