Όπως όλες οι χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι και στο Βέλγιο είχαμε ένα διαφορετικό νόμισμα από όλες τις υπόλοιπες χώρες στην Ευρώπη πριν την εποχή του περίφημου Euro. Ή μάλλον για την περίπτωση του Βελγίου… Είχαμε διαφορετικό νόμισμα σχεδόν! από όλες τις χώρες της Ε.Ε, γιατί ανά περιόδους συμμετείχε σε διάφορους σχηματισμούς νομισματικών ενώσεων.

H “μεγάλη” Γαλλία του Ναπολεόντα ήταν και η αφορμή για να έχουν πολλές χώρες εκείνη την εποχή ως νόμισμα το φράγκο. Στο Βέλγιο χρησιμοποιούσαν το kronenthaler ( Νόμισμα της Αυστριακής Ολλανδίας – Σημερινού Βελγίου ) όπου αντικαταστάθηκε με τη σειρά του από το ολλανδικό φιορίνι όταν σχηματίστηκε το Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών.

Μετά την ανεξαρτησία του Βελγίου από το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το νέο Βασίλειο του Βελγίου το 1832 υιοθέτησε το δικό του φράγκο, αντίστοιχο με το γαλλικό φράγκο. Ακολούθησαν το Λουξεμβούργο το 1848 και έπειτα η Ελβετία το 1850.

Το βελγικό νομισματοκοπείο που ήταν πολύ δραστήριο εισήγαγε νομίσματα από cupronickel και ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που εξέδιδε τέτοιου τύπου.

Cupronickel    ( Ανοίγει η παρένθεση )

To cupronickel είναι ένα κράμα χαλκού που περιέχει νικέλιο και στοιχεία ενίσχυσης, όπως ο σίδηρος και το μαγγάνιο. Το Cupronickel είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στη διάβρωση από αλμυρό νερό και επομένως χρησιμοποιείται για σωληνώσεις, εναλλάκτες θερμότητας και συμπυκνωτές σε συστήματα θαλασσινού. Χρησιμοποιείται ακόμα για στρατιωτικό εξοπλισμό, χημικές και ηλεκτρικές βιομηχανίες.

Παρά την υψηλή περιεκτικότητα σε χαλκό, το cupronickel είναι ασημί χρώμα. Και το Βελγικό νομισματοκοπείο έτσι εισήγαγε τα ασημένια νομίσματα. Νομίσματα που αντικατέστησαν / υποβάθμισαν τα αληθινά ασημένια νομίσματα. Έπειτα πολλές χώρες ακολούθησαν την ίδια μέθοδο για τα νομίσματα τους.

( Κλείνει η παρένθεση )

Το 1865, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Ιταλία δημιούργησαν ένα είδος “Νομισματικής Ένωσης”, στην οποία προσχώρησε και η Ελλάδα το 1868. την ένωση αυτή, κάθε χώρα είχε το δικό της νόμισμα, το οποίο αντιστοιχούσε σε 4,5 γραμμάρια αργύρου, οπότε το καθένα ήταν ανταλλάξιμο με κάποιο άλλο σε αναλογία 1:1. Η Ένωση έπαψε να υπάρχει το 1926, επιβίωσε όμως μέχρι την εποχή του ευρώ η νομισματική ένωση Βελγίου-Λουξεμβούργου, με βάση την οποία το φράγκο κάθε χώρας κυκλοφορούσε ελεύθερα και στην άλλη.

Το Βελγικό φράγκο πέρασε πολλές υποτιμήσεις για διαφόρους λόγους όπως με τη κρίση και τη διάλυση της νομισματικής ένωσης που αναφέρουμε παραπάνω. Έπειτα στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο και για άλλους λόγους και κρίσεις.

Τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα του παλαιού φράγκου έχασαν την αξία τους με την είσοδο του Ευρώ στις ζωές μας στις 28 Φεβρουαρίου του 2002.

Οι γλώσσες

Όπως όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά το Βέλγιο είναι 3γλωσσο. Τι έγινε όμως με τα νομίσματα της και πως αναγράφονταν πάνω τα στοιχεία; Σε ποια γλώσσα δηλαδή.

Παρόλο που πρόκειται για μια χώρα με τρεις επίσημες γλώσσες, τα βελγικά νομίσματα εμφανίζουν συνήθως κείμενο τόσο στη Γαλλική όσο και στην Ολλανδική γλώσσα και μερικές φορές στην ιστορία επικρατούσε η μία ή η άλλη γλώσσα, ανάλογα πάντα τα συμβάντα της χρονικής περιόδου που εξελίσσονταν. Σε μεταγενέστερες εκδόσεις του νομίσματος στον 20ο αιώνα, το κείμενο είναι σχεδόν χωρίς εξαίρεση, διαιρούμενο ανάμεσα σε δύο τύπους νομισμάτων, με φλαμανδικά “België” και “Frank”, και γαλλικά “Belgique” και “Franc”.

Αρχικά, το νόμισμα ήταν μονάχα στην Γαλλική γλώσσα. Από το 1886, μερικά βελγικά νομίσματα έφεραν επίσης ολλανδικές προσωπικότητες.  Ορισμένα μεταγενέστερα κέρματα περιείχαν επιγραφές και στις δύο γλώσσες. Όταν οι δύο γλώσσες εμφανίστηκαν και στις δύο πλευρές του ίδιου προσώπου ενός νομίσματος, παράχθηκαν ακόμα δύο εκδοχές: η μία με την ολλανδική προς τα αριστερά και η γαλλική με τη δεξιά και η μία με την εναλλακτική διάταξη. Μπέρδεμα. Όπως όλα στο Βέλγιο πάντα θα πρέπει να θυμίζουν ποια γλώσσα επικρατεί, έτσι και με το νόμισμα είχαμε τα ίδια μπερδέματα.

Η ιστορία αναφέρει ότι κάποια νομίσματα εκδόθηκαν και έφεραν και την 3η επίσημη γλώσσα του Βελγίου, τη Γερμανική γλώσσα, αλλά ποτέ δε κυκλοφόρησαν για το λαό.

Το 1999 το βελγικό φράγκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ με ισοτιμία €1 = 40,3399 βελγικά φράγκα. Παρέμεινε σε κυκλοφορία στο Βέλγιο, ως υποδιαίρεση του ευρώ και ως μέσο πληρωμής, μέχρι την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και των κερμάτων του κοινού νομίσματος το 2002.

“Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι”

Για να διαβάσετε για το Ολλανδικό νόμισμα στην προ – euro εποχή, δείτε εδώ!

Πηγές και φωτογραφίες από : National Bank Belgium, Wiki, Reddit

Author: SuperGreeks Newsroom