Ολλανδία, Γερμανία, Ελλάδα και κάθε χώρα έχει τη δική της ιστορία, είτε αυτή αφορά πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά ή άλλα ζητήματα τις καθημερινότητας. Αυτά τα τελευταία συνήθως είναι η κύρια πηγή άντλησης πληροφοριών για να αντιληφθούμε τί είδους άνθρωποι είναι ένας λάος. Για παράδειγμα τους αρέσει να κάθονται όλη μέρα στην τηλεόραση, να βγαίνουν βόλτες, να πηγαίνουν σε συναυλίες ή αγαπούν το ποδήλατο; Οσον αφορά το Βέλγιο όμως, ποια είναι η σχέση και η ιστορία του με το ποδήλατο, τους αγώνες, και το Μουσείο Ποδηλάτου;

Ποδήλατο και καθημερινότητα

Ίσως δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο άλλη χώρα που να είναι πιο ταυτόσημη με τη χρήση του ποδήλατο από το Βέλγιο. Ως μία από τις πρώτες χώρες που αγκαλιάζει το ποδήλατο, το Βέλγιο υπήρξε πρωτοπόρος στην ανάπτυξή του ως δημοφιλές και επαγγελματικό άθλημα. Έχει εκπληκτικές και ποικίλες ποδηλατικές διαδρομές, τους πιο ανταγωνιστικούς αγώνες μιας ημέρας στον κόσμο και μερικούς από τους πιο παθιασμένους θαυμαστές. Και μπορεί να υπερηφανεύεται για λαμπρούς ποδηλάτες, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου όλων των εποχών, του Eddy Merckx.

Η ποδηλασία ήταν ανέκαθεν ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα του Βελγίου, και ήταν μια υπερδύναμη. Περίπου το 48% του Βελγικού πληθυσμού χρησιμοποιεί ποδήλατα, αλλά αυτό δεν κατατάσσει τη χώρα στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης: η Ιαπωνία είναι στο 57%, η Φινλανδία 60%, η Γερμανία 76% και η Ολλανδία 99%. Ούτε το Βέλγιο διαθέτει την καλύτερη υποδομή: οι Κάτω Χώρες και τα σκανδιναβικά έθνη είναι καλύτερα στην κατασκευή ειδικών διαδρομών ποδηλασίας. Αλλά καμία από αυτές τις χώρες δεν ήταν τόσο αποτελεσματική στο συνδυασμό του ποδηλάτου για όλους με μια ανταγωνιστική κουλτούρα.

Διαβάστε επίσης για την ιστορία ποδηλάτου στην Ολλανδία

Παλιές Δόξες

Το Tour de France έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη βελγική κουλτούρα ποδηλάτων. Η νίκη του Defraye το 1912 ξεκίνησε ένα επταετές νικηφόρο σερί για τους Βέλγους, με τρεις θριάμβους για τον Philippe Thys, δύο για τον Firmin Lambot και έναν για τον Léon Scieur. Ο Lucien Buysse και ο Maurice De Waele κέρδισαν περιοδείες στη δεκαετία του 1920, ενώ το 1930 είδε δύο ακόμη για το Sylvère Maes και μια άλλη για τον Romain Maes (κι ας μη σχετίζονται μεταξύ τους).

Αλλά το είδωλο της ποδηλασίας, ο Pelé και ο Mohammed Ali του αθλήματος, είναι ο Eddy Merckx. Σε μια καριέρ, η οποία εκτείνεται από τα έτη 1961 έως 1975, κέρδισε 525 αγώνες, λαμβάνοντας τρία παγκόσμια πρωταθλήματα ποδηλασίας, πέντε νίκες Tour de France και πέντε νίκες στο Giro d’Italia. Με την πάροδο των ετών, 18 από τα 99 τουρ έχουν κερδίσει Βέλγοι, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της Γαλλίας (36 νίκες), ακόμα κι αν η τελευταία νίκη του Βελγίου ήταν ο Lucien Van Impe το 1976.

Το Βέλγιο εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στον ποδηλατικό κόσμο. Πολλές διεθνείς ομάδες απασχολούν Βέλγους πρώην ποδηλάτες ως εκπαιδευτές, ψυχολόγους ή διαχειριστές ομάδων. Ο πρώτος νικητής της Βρετανίας στο Tour de France, ο Sir Bradley Wiggins, γεννήθηκε στη Γάνδη, καθώς ο πατέρας του είχε την έδρα του για ποδηλασία εκεί. Το Βέλγιο έχει δύο επαγγελματικές ομάδες ποδηλασίας που εκτελούν στο UCI World Tour: Etixx-Quick Step και Lotto-Soudal.

26 Βέλγοι ποδηλάτες μάλιστα έχουν κερδίσει περισσότερα χρυσά μετάλλια UCI Road World Championship από οποιαδήποτε άλλη εθνικότητα, με το πιο πρόσφατο να είναι του Philippe Gilbert το 2012. Το πολλά υποσχόμενο ταλέντο τον τελευταίο καιρό ήταν ο Greg Van Avermaet, ο οποίος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο Ολυμπιακών αγώνων στο Ρίο, και τότε βρισκόταν στο νούμερο 1 της κατάταξης UCI World Ranking όσο και στην UCI World Tour.

Μουσείο Ποδηλάτου

Με την τοποθεσία του να βρίσκεται στο Roeselare, στην καρδιά της Δυτικής Φλάνδρας, μια περιοχή που φημίζεται για την παραγωγή μερικών από τους καλύτερους ποδηλάτες της Φλάνδρας, το μουσείο ποδηλασίας KOERS παρουσιάζει μια εκθαμβωτική ιστορία.

Το 1912, ο Odiel Defraeye έγινε ο πρώτος Βέλγος που κέρδισε το Tour de France και ο πρώτος στη μακρά σειρά (παγκόσμιων) πρωταθλητών από τη Roeselare. Χάρη στους παγκόσμιους πρωταθλητές Benoni Beheyt, Patrick Sercu, Jean-Pierre «Jempi» Monseré και Freddy Maertens, η Roeselare είναι τώρα γνωστοί ως «πρωτεύουσα των παγκόσμιων πρωταθλητών».

Το καλοκαίρι του 2018, το ανακαινισμένο Μουσείο Cycle Racing – που ιδρύθηκε το 1998 – άνοιξε ξανά τις πόρτες του. Περιμένετε μια διαδραστική βόλτα στην ιστορία των ποδηλάτων και της ποδηλασίας. Το μουσείο περιλαμβάνει: έναν τοίχο από πλακόστρωτο 90 °, εξαιρετικά τρόπαια, , μαρτυρίες από λάτρεις του ποδηλάτου, συναρπαστικές εικόνες δράσης και ένα ουράνιο τόξο με κομμάτια συλλογής ποδηλασίας.

Εάν επισκέπτεστε το μουσείο ως γκρουπ, γιατί να μην κλείσετε έναν ξεναγό για την απόλυτη εμπειρία KOERS με συναρπαστικές ιστορίες ποδηλασίας και πολλά πράγματα που γνωρίζετε; Για να δείτε τους KOERS μέσα από τα μάτια ενός πραγματικού Flandrien (φλαμανδός ποδηλάτης αγώνων), κλείστε ραντεβού με τον παγκόσμιο πρωταθλητή Freddy Maertens, ο οποίος θα σας ταξιδέψει στα υψηλά και χαμηλά επίπεδα της εντυπωσιακής καριέρας του.

Ποδηλατικοί Αγώνες στο Βέλγιο

Υπάρχουν εκατοντάδες οργανωμένοι αγώνες δρόμου και εκτός δρόμου κάθε χρόνο στο Βέλγιο και οι κορυφαίοι εξ αυτών προσελκύουν χιλιάδες κόσμου. Το πιο σημαντικό είναι η ετήσια περιοδεία της Φλάνδρας ή αλλιώς Ronde van Vlaanderen, η οποία πραγματοποιείται την Κυριακή του Πάσχα: η διαδρομή της αλλάζει κάθε χρόνο, αλλά περιλαμβάνει πάντα γρήγορες εκτάσεις σε ανοιχτούς δρόμους, δύσκολες ενότητες πάνω από πλακόστρωτα και μερικές πολύ επιβλητικές αναβάσεις. Η περιοδεία έχει ακόμη και το δικό της μουσείο στο κέντρο Ronde van Vlaanderen στο Oudenaarde.

Άλλοι σημαντικοί αγώνες δρόμου και κλασικοί αγώνες μιας ημέρας στο Βέλγιο είναι οι Flèche Wallonne, Gent-Wevelgem και E3 Harelbeke, που αποτελούν μέρος του UCI World Tour, καθώς και Παρίσι-Βρυξέλλες, Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussels-Kuurne, Grand Prix de Wallonie και Dwars Vlaanderen. Το Liège-Bastogne-Liège, ο παλαιότερος κλασικός αγώνας ποδηλασίας της σεζόν, είναι στα τέλη Απριλίου, ενώ το Gentse Zesdaagse ή το Six Days of Ghent τον Νοέμβριο είναι το πιο σημαντικό γεγονός ποδηλασίας στην χώρα.

Πέρα από τους αγώνες δρόμου, το Βέλγιο αποτελεί επίσης πόλο έλξης για ορεινή ποδηλασία. Ο Eric De Vlaeminck κέρδισε για πρώτη φορά το cyclo-cross World Championships στην ηλικία των 21 ετών το 1966 και στη συνέχεια κάθε χρόνο από το 1968 έως το 1973.

Author: SuperGreeks Newsroom