Ο Εμανουέλ Μακρόν σε συνέντευξη του μιλά για φαινόμενα παρακμής του σύγχρονου δυτικού κόσμου
«Το πολυμερές πλαίσιο που κληρονομήθηκε το 1945 βρίσκεται σήμερα σε κρίση επειδή αμφισβητήθηκαν οι μηχανισμοί του και η αποτελεσματικότητά τους. Όταν ένα ιδρυτικό μέλος των Ηνωμένων Εθνών παραβιάζει τόσο κατάφωρα τον Χάρτη τους και περιφρονεί το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση, είναι το θεμέλιο του κοινού μας οικοδομήματος που παραπαίει», σημειώνει ο Εμανουέλ Μακρόν.
Σε συνέντευξή του, που δημοσιεύεται σε ειδικό τεύχος που εξέδωσε το γαλλικό περιοδικό Le Point με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων κυκλοφορίας, ο Εμανουέλ Μακρόν κάνει λόγο για φαινόμενα παρακμής του σύγχρονου δυτικού κόσμου, λέγοντας χαρακτηριστικά τα εξής:
«Η Δύση είναι ένας χώρος πολιτισμών με ισχυρή ιστορία, που έχει οικοδομήσει φιλελεύθερες δημοκρατίες. Πίσω από αυτή την έννοια της Δύσης, υπάρχει ωστόσο πολύ μεγάλη ποικιλομορφία. Η Ευρώπη δεν είναι Ηνωμένες Πολιτείες. Έχουμε ένα διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο, βασισμένο στην αλληλεγγύη και την αδελφοσύνη και μια οικουμενικότητα πολύ διαφορετική από την πολυπολιτισμικότητα. Είναι σαφές ότι η Δύση διέρχεται κρίση ως προς τη σταθερότητα των αξιών της και την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της. Επίσης, περνάει και δημογραφική κρίση».
Συνεχίζοντας ο Γάλλος πρόεδρος αναφέρεται «στη δυσκολία να σκεφτούμε και να μεταμορφώσουμε έναν κόσμο όπου τα έθνη απομακρύνονται, ενώ κοινές απειλές θα έπρεπε να τα φέρουν πιο κοντά. Αλλά πέρα από όλα αυτά, πιστεύω ότι η συνεισφορά μας στη σύγχρονη Ιστορία του κόσμου είναι πιο ζωντανή από ποτέ: Η φιλοσοφική μας οικουμενικότητα, η υπεροχή του λογικού και ελεύθερου ατόμου, οι ελευθερίες που συνδέονται με αυτό δίνουν αξίες και βαθιά παγκόσμια πλαίσια σκέψης και δράσης».
«Ο ρόλος της Δύσης, της Ευρώπης και της Γαλλίας ειδικότερα, πρέπει να διαδραματιστεί σε δύο επίπεδα […]. Στη διεθνή τάξη να διασφαλίσουμε ότι κάθε χώρα μπορεί να επιλέξει το δικό της δρόμο […] Εν συνεχεία, στις ίδιες τις χώρες μας», αναφέρει επίσης ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος καταλήγοντας τονίζει τα εξής:
«Παραδοσιακά, η Γαλλία είναι μια μεγάλη δύναμη εξισορρόπησης και η συλλογική μας φιλοδοξία πρέπει να τοποθετείται σε αυτό το ύψος [….] Εάν είμαστε πιο δυνατοί στην παγκόσμια σκηνή, είναι επειδή αναζωογονήσαμε το παραγωγικό, βιομηχανικό, επιστημονικό και πολιτιστικό μας μοντέλο, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που έγιναν πολύ νωρίς.
»Έτσι μπορούμε άφοβα να επενδύσουμε στις κλιματικές και δημογραφικές μας μεταβάσεις και να κάνουμε το κοινωνικό μας μοντέλο ισχυρότερο. Είμαστε ένα ισχυρότερο έθνος γιατί εργαζόμαστε περισσότερο, η ανεργία μειώνεται, οι ξένες επενδύσεις εισρέουν και μπορούμε να επενδύσουμε στην προβολή μας και στις ικανότητές μας».