Ένα σημαντικό μουσείο στο σήμερα, ένα μουσείο που εξυπηρετούσε την προπαγάνδα του Λεοπόλδου στο παρελθόν. Διαβάστε όλες τις λεπτομέρειες για ένα μουσείο που πλέον έχει βρει το δρόμο του και αξίζει από όλους μας μια επίσκεψη.

Αρχικά, εισιτήρια για το μουσείο βρίσκεται από εδώ! Κοστίζει 12 ευρώ για τους ενήλικες.

Με την κάρτα μουσείων μπαίνεις δωρεάν σε αυτό το μουσείο 🙂

Αξίζει μια επίσκεψη μας αυτό το μουσείο. Αξίζει να το στηρίξουμε. Έχει πολλά να δούμε και να μάθουμε. Έχει εκθέσεις, workshops, virtual εκθέσεις κ.α.

Να επισκεπτόμαστε αυτά τα μουσεία για να μαθαίνουμε από το παρελθόν και να μην κάνουμε τα ίδια λάθη στο μέλλον ως ανθρωπότητα. Η ενσυναίσθηση είναι κάτι που πρέπει να κατακτήσουμε όλοι.

Για πολλά χρόνια, το Μουσείο Αφρικής στο Βέλγιο είχε παρουσιάσει μια παλαιά ιστορική αφήγηση που απέβλεπε στην επίδειξη της ανωτερότητας και της καταπίεσης των λαών της Αφρικής. Αυτή η προοπτική διαμόρφωσε μια στερεότυπη εικόνα της Αφρικής. Αυτό με τα χρόνια άλλαξε με την ανανέωση του μουσείου.

Πάμε να διαβάσουμε παρακάτω αναλυτικά:

Η προέλευση του μουσείου στο Βέλγιο

Η προέλευση του AfricaMuseum χρονολογείται από τη Διεθνή Έκθεση των Βρυξελλών το 1897.

Κατόπιν εντολής του βασιλιά Λεοπόλδου Β’, το «Αποικιακό Τμήμα» της έκθεσης μεταφέρθηκε στο Παλάτι της Αφρικής (πρώην «Αποικιακό Παλάτι») στο Tervuren. Οι εκθεσιακοί χώροι φιλοξενούσαν ανθρώπους για ζώα (ναι, καλά διαβάζετε), γεωγραφικά δείγματα, εμπορεύματα, εθνογραφικά και καλλιτεχνικά αντικείμενα του Κονγκό και αντικείμενα τέχνης που δημιουργήθηκαν στο Βέλγιο. Ένα αφρικανικό χωριό αναδημιουργήθηκε στο πάρκο και αυτό ήταν το σπίτι για άτομα από το Κονγκό κατά τη διάρκεια της ημέρας. Επτά από αυτούς τους Κονγκολέζους πέθαναν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο χωριό. Έφτιαξε δηλαδή έναν ζωολογικό κήπο με ανθρώπους για να δείξει πόσο υποδεέστεροι ήταν οι Αφρικανοί και άρα να έχει σύμφωνα με τη λογική του, λόγους για να μην αφήσει τίποτα και κανέναν όρθιο στο Κονγκό.

Γι΄αυτούς τους άθλιους ζωολογικούς κήπους με ανθρώπους που έβρισκες την ίδια εποχή σε όλη την Ευρώπη θα γράψουμε και θα επανέλθουμε με podcast.

Να γράψουμε μόνο ότι τέτοιες άθλιες εκθέσεις μπορούσε να δει κανείς στο Βέλγιο, τη Βαρκελώνη, το Παρίσι, τη Βαρσοβία, το Μιλάνο και άλλες πολλές πόλεις. Το κοινό αυτό που έκανε εκείνη την εποχή ήταν να πετάει μπανάνες.

Θα επανέλθουμε…

Ο Λεοπόλδος Β’ είδε το μουσείο ως εργαλείο προπαγάνδας για το αποικιακό του έργο, με στόχο να προσελκύσει επενδυτές και να κερδίσει τον βελγικό πληθυσμό. Ήταν το 1898 που η προσωρινή έκθεση έγινε το πρώτο μόνιμο μουσείο του Κονγκό. Το ινστιτούτο πάντα εξυπηρετούσε τον διττό σκοπό ενός μουσείου και ενός επιστημονικού ινστιτούτου. 

Το κατασκευαστικό έργο

Πολύ νωρίς, το Africa Palace αποδείχθηκε πολύ μικρό. Ο Λεοπόλδος Β’ τον Charles Girault , αρχιτέκτονα του Petit Palais στο Παρίσι, και ξεκίνησε ένα φιλόδοξο κατασκευαστικό πρόγραμμα. Τα σχέδια ήταν για έναν πλήρη χώρο με ένα νέο μουσείο του Κονγκό, ένα παγκόσμιο σχολείο, ένα συνεδριακό κέντρο, έναν σταθμό και ένα αθλητικό κέντρο. 

Το μεγαλύτερο μέρος των κερδών από τον βασιλικό ιδιωτικό τομέα του Κονγκό χρησιμοποιήθηκε για τα κατασκευαστικά έργα στο Βέλγιο.

Το 1908, το Ελεύθερο Κράτος του Κονγκό έγινε Βελγικό Κονγκό και το μουσείο, το Μουσείο του Βελγικού Κονγκό. Οι οικοδομικές εργασίες σταμάτησαν!

Τα εγκαίνια του 1910

Καθώς ο Λεοπόλδος Β’ είχε πεθάνει πριν ολοκληρωθούν τα έργα, ήταν ο βασιλιάς Αλβέρτος 1ος που εγκαινίασε το μουσείο στις 30 Απριλίου 1910.

Το μουσείο επωφελήθηκε από όλες τις σύγχρονες ανέσεις και ήταν ένα πραγματικό αρχιτεκτονικό αριστούργημα.

Το Βασιλικό Μουσείο της Κεντρικής Αφρικής

Με το Βασιλικό Διάταγμα της 10ης Μαρτίου 1952 το μουσείο έγινε Βασιλικό Μουσείο του Βελγικού Κονγκό.

Όταν κηρύχθηκε η ανεξαρτησία του Κονγκό, το όνομά του άλλαξε σε Βασιλικό Μουσείο της Κεντρικής Αφρικής, προσφέροντας ένα ευρύτερο φάσμα μελετών. Ακόμη και σήμερα, τα δύο τρίτα του προσωπικού και του προϋπολογισμού του AfricaMuseum είναι αφιερωμένα στην επιστημονική έρευνα.

Στο σήμερα… ο ρατσισμός στο επίκεντρο

Μουσείο Αφρικής στο Tervuren, εγκαινίασε μια νέα αίθουσα που επικεντρώνεται στον ρατσισμό.

Οι επισκέπτες του μουσείου που μπαίνουν στην αίθουσα έρχονται αντιμέτωποι με 11 προτάσεις που περιέχουν ένα ρατσιστικό μήνυμα, μαζί με μια σειρά από άρθρα εφημερίδων και τίτλους για πρόσφατα ρατσιστικά περιστατικά στο Βέλγιο.

«Αυτός είναι ένας χώρος εκπαίδευσης, προβληματισμού και συζήτησης για τον ρατσισμό, που συνδέεται με το αποικιακό παρελθόν του μουσείου μας», εξήγησε η Salomé Ysebaert από το τμήμα εκθέσεων του Africa Musueum.

«Πράγματι, το Μουσείο της Αφρικής αναπτύχθηκε από την Παγκόσμια Έκθεση του 1897, όταν ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ θέλησε να προωθήσει το αποικιακό του έργο με μια αποικιακή έκθεση και έβαλε 267 Κονγκολέζους στο Βέλγιο για αυτόν τον σκοπό, για να τους εκθέσουν σε έναν «ανθρώπινο ζωολογικό κήπο». ”

Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, θα πραγματοποιηθούν πολλές ακόμη δραστηριότητες στις οποίες θα εξεταστεί κριτικά ο ρόλος του μουσείου, συμπεριλαμβανομένης της σύνδεσής του με αυτόν τον «ανθρώπινο ζωολογικό κήπο» του 1897.

«Το 1898, αυτή η προσωρινή έκθεση μετατράπηκε σε μόνιμο μουσείο, το οποίο χρησίμευε ως αποικιακή προπαγάνδα», είπε ο Ysebaert.

«Έπρεπε να αντιπαραβάλει τη νεωτερικότητα του δικού της έθνους με τον πρωτογονισμό του υπόλοιπου κόσμου, έπρεπε να δείξει τα πλεονεκτήματα των αποικιακών σχεδίων στο ευρύ κοινό και να δικαιολογήσει την αναγκαιότητα αυτής της αποικιακής επιχείρησης. Η επιστημονική έρευνα χρησιμοποιήθηκε έτσι ως εργαλείο για αποικιακούς σκοπούς».

Ο Ysebaert εξήγησε ότι, μέχρι το 2018, η μόνιμη έκθεση του Μουσείου της Αφρικής είχε μια πολύ ευρωκεντρική άποψη για την Αφρική και τους Αφρικανούς, κάτι που το μουσείο έλαβε πολλή κριτική από ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής στο Βέλγιο και σκεπτόμενους γενικά.

«Η κύρια κριτική ήταν ότι η απεικόνιση της Αφρικής και των Αφρικανών ήταν πολύ στερεότυπη και μεροληπτική. Από αυτό το αποικιακό παρελθόν, δημιουργήσαμε λοιπόν έναν χώρο αφιερωμένο στον ρατσισμό», είπε ο Ysebaert.

Η βελγική οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Unia δημοσίευσε μια μελέτη το 2011 που έδειξε ότι ο ρατσισμός εναντίον των ανθρώπων υποσαχάριας καταγωγής επηρεάζεται έντονα από το ιστορικό και το αποικιακό πλαίσιο.

Μετά από πενταετή ανακαίνιση, το μουσείο άνοιξε ξανά τον Δεκέμβριο του 2018. Έκτοτε, η συζήτηση για τον βελγικό αποικισμό στην Κεντρική Αφρική (Κονγκό, Ρουάντα και Μπουρούντι) και ο χειρισμός αυτού του παρελθόντος έχει αποκτήσει δυναμική. Αρκεί να αναφέρουμε τις σειρές «Παιδιά της Αποικίας» και «Μέτις του Βελγίου» στη φλαμανδική τηλεόραση, τις τύψεις που εξέφρασε ο βασιλιάς Φίλιππος και το έργο της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής. 

Οι κοινωνικές συμπεριφορές έχουν επίσης αλλάξει δραματικά τα τελευταία χρόνια, από τις διαδηλώσεις των Black Lives Matter μέχρι την διαδήλωση για τον Patrice Lumumba, έως την ψήφιση ενός βελγικού νόμου μετά από συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αποκατάσταση της αφρικανικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ακριβώς 125 χρόνια μετά τη δημιουργία του μουσείου και πέντε χρόνια μετά την επαναλειτουργία του, εγκαινιάζεται το έργο «125/5 χρόνια». Με αυτό το έργο, το AfricaMuseum θέλει να ρίξει μια κριτική ματιά στην αποικιακή ιστορία και να συζητήσει την εξέλιξη του ιδρύματος. 

Τι ρόλο έπαιζε το μουσείο στο παρελθόν; 

Τι κάνει σήμερα; 

Τι ρόλο θα έχει στο μέλλον;

Από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο του 2023, θα διοργανωθούν διάφορες δραστηριότητες στο AfricaMuseum και σε άλλες τοποθεσίες στη Φλάνδρα, τις Βρυξέλλες και τη Βαλλονία. Αυτό θα γίνει σε συνεργασία με εταίρους, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα οργανώσεων της αφρικανικής διασποράς. 

Απίστευτα πράματα;

Απίστευτα και όμως αληθινά. Και όλα αυτά πριν μόλις 100-125 χρόνια.

Ο ρατσισμός είναι δημιουργία των εξουσιαστών. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα απολύτως και κανείς από εμάς δεν πρέπει να νιώθει ανώτερος από κάποιον άλλον. Γιατί απλούστατα είμαστε όλοι ίδιοι. Ολόιδιοι. Κανένας λαός δεν είναι ανώτερος από άλλον γιατί καταρχάς είμαστε μίξη πολιτισμών, αλλά κυρίως και γιατί απλά όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι. Ένα τίποτα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.

Author: SuperGreeks Newsroom