Μπορείτε να πάρετε διαζύγιο στη Γαλλία, εφόσον εσείς ή ο σύζυγός σας διαμένετε στη χώρα. Εάν διαμένετε σε διαφορετικές χώρες, είναι καλύτερο να υποβάλετε αίτηση στο δικαστήριο της χώρας όπου ζουν τα παιδιά σας, σε περίπτωση που δεν έχετε παιδιά, υποβάλετε αίτηση όπου βρίσκεται η κύρια ιδιοκτησία σας. Εάν είστε σε σχέση ομοφυλοφίλων που έχει επισημοποιηθεί εκτός Γαλλίας, τα γαλλικά δικαστήρια ενδέχεται να μην είναι σε θέση να διαλύσουν τον δεσμό. Ως αποτέλεσμα, ίσως χρειαστεί να επιστρέψετε σε αυτήν τη χώρα για να ολοκληρώσετε τα έγγραφα διαζυγίου στο εξωτερικό. Ακολουθεί ένας οδηγός για τη διαδικασία αίτησης διαζυγίου και τα έγγραφα που πρέπει να υποβληθούν όταν λήξει ένας γάμος.

Προϋποθέσεις διαζυγίου στη Γαλλία

Εάν και οι δύο σύζυγοι συναινέσουν στο διαζύγιο και καταλήξουν σε συμφωνία για όλα τα σχετικά ζητήματα (συμπεριλαμβανομένης της διαίρεσης περιουσιακών στοιχείων και της φροντίδας των παιδιών), αυτό είναι ένα mutuel διαζύγιο (διαζύγιο με αμοιβαία συγκατάθεση) και δεν απαιτούνται περαιτέρω μπλεξίματα. Μια συμφωνία πρέπει να καταρτιστεί από δικηγόρο (avocat) και να υπογραφεί και από τα δύο μέρη πριν από την υποβολή των εγγράφων στο ανώτατο δικαστήριο (Tribunal de Grande Instance).

Όταν ένα ζευγάρι συμφωνεί ότι ένα διαζύγιο πρέπει να συμβεί αλλά δεν μπορεί να διευθετηθεί, είναι δυνατόν να υπάρξει αυτό που αποκαλείτε “διαζύγιο αποδεκτό”. Σε αυτήν την περίπτωση, ένας δικαστής θα αποφανθεί για τυχόν αμφιλεγόμενα ζητήματα. Οι Γάλλοι δικαστές προσπαθούν σχεδόν πάντα να κάνουν το ζευγάρι να καταλήξει σε συμφωνία. Αυτό μπορεί να επιβραδύνει ολόκληρη τη διαδικασία.

Τέλος, κάθε σύζυγος μπορεί να υποβάλει αίτηση διαζυγίου χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου. Εάν ο άλλος σύζυγος συνεχίσει να αρνείται το διαζύγιο, ένας δικαστής αποφασίζει για την υπόθεση και καθορίζει τους όρους. Μόνο σε αυτήν τη σπάνια περίπτωση είναι απαραίτητο να αποδείξουμε τους λόγους του διαζυγίου.

Αυτές οι υποθέσεις εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: χωρισμός δύο ή περισσότερων ετών (altération définitive du lien conjugal) ή διαζύγιο σε σφάλμα (ψεύδος). Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση, ο σύζυγος που υποβάλλει αίτηση διαζυγίου πρέπει να αποδείξει ότι το άλλο μέρος προκάλεσε τη διάλυση του γάμου. Αυτό συμβαίνει συνήθως μέσω της μοιχείας ή της κακοποίησης. Σε αυτήν την περίπτωση, το δικαστήριο θα βρει συνήθως το ένα μέρος ή το άλλο σε υπαιτιότητα και μπορεί να αποζημιώσει.

Διαδικασία γαλλικού διαζυγίου

Για να ξεκινήσετε τη διαδικασία, πρέπει ναυποβάλετε αρκετά χαρτιά στο δικαστήριο στην περιοχή στην οποία ζουν ένα ή και τα δύο μέλη. Βρείτε τα στοιχεία επικοινωνίας στο τοπικό mairie (δημαρχείο).

Η αμοιβαία κατάθεση διαζυγίου είναι η ταχύτερη και απλούστερη μορφή διαζυγίου. Η επεξεργασία μπορεί να διαρκέσει μόλις ένα μήνα. Μια περίοδος από τρεις έως έξι μήνες από την αρχή έως το τέλος είναι πιο συχνή. Η δικαστική ακρόαση είναι το τελευταίο βήμα της διαδικασίας και πρέπει να είναι παρόντες και οι δύο σύζυγοι.

Ο συμβολαιογράφος εποπτεύει συνήθως τη διαίρεση των περιουσιακών στοιχείων. Η τυπική χρέωση είναι 1% της συνολικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων. Για παράδειγμα, εάν ένα ζευγάρι αξίζει μαζί 1,0 εκατ. €, αλλά μόνο 400.000 € από αυτό είναι ιδιοκτησία που διατηρείται κοινά και έτσι διαιρείται και η χρέωση θα είναι 4.000 €.

Τα έγγραφα

Το δικαστήριο μπορεί να ζητήσει όποια αποδεικτικά στοιχεία κρίνει απαραίτητα. Πρέπει να παρέχετε:

• Ταυτοποίηση
• Πληροφορίες άδειας διαμονής
• Βιβλίο οικογενειακών αρχείων (livret de famille) – μπορεί να μην έχετε αυτό εκτός εάν παντρευτήκατε ή είχατε παιδί στη Γαλλία.
• Επίσημη αίτηση για διαζύγιο – μπορείτε να δείτε δείγματα αυτών των επιστολών στο διαδίκτυο (μόνο στα Γαλλικά)
• Συμφωνία για τον τρόπο αντιμετώπισης ζητημάτων που προκύπτουν ·
• Προγαμιαίο Συμβόλαιο (contrat de mariage), εάν υπάρχει ·
• Πληροφορίες εισοδήματος, περιουσίας και φορολογίας ·
• Πληροφορίες για παιδιά.

Τυπικός διαχωρισμός περιουσίας

Ως προεπιλογή, η απόκτηση ακινήτων κατά τη διάρκεια ενός γάμου γίνεται από κοινού (régime légal de communauté réduite aux). Η περιουσία που αποκτήθηκε εκτός γάμου δε θεωρείται κοινή. Αυτό σημαίνει ότι η περιουσία που ανήκε πριν από το γάμο, τα δώρα και οι κληρονομιές δεν θεωρούνται συνήθως ως μέρος των κοινών περιουσιακών στοιχείων. Τα κοινά περιουσιακά στοιχεία χωρίζονται συνήθως στο μισό.

Η αποζημίωση (prestation compensatoire) είναι συχνή εάν ένας σύζυγος είναι σε δυσκολότερη (οικονομική) θέση μετά το διαζύγιο, για παράδειγμα, εάν ο ένας σύζυγος εργαζόταν ενώ ο άλλος φρόντιζε τα παιδιά. Τα κοινά περιουσιακά στοιχεία δεν υπολογίζονται σε αυτόν τον υπολογισμό. Η αποζημίωση είναι συνήθως μια εφάπαξ πληρωμή. Το ποσοστό είναι συχνά 25-35% του εισοδήματος του πλουσιότερου συζύγου.

Ωστόσο, εάν ζούσατε σε άλλη χώρα για μια σημαντική περίοδο (συνήθως ένα έτος ή περισσότερο) αμέσως μετά το γάμο, είναι σπάνιο αλλά πιθανό το δικαστήριο να αποφασίσει ότι ισχύουν οι τυπικοί κανόνες ιδιοκτησίας αυτής της χώρας.

Γαλλική κατοικία και ιθαγένεια

Δεδομένου ότι η Γαλλία είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), οι πολίτες της ΕΕ μπορούν να συνεχίσουν να ζουν στη Γαλλία χωρίς άδεια μετά το διαζύγιο.

Εάν είστε εκτός ΕΕ και η άδεια διαμονής σας εξαρτάται από την εργασία του συζύγου σας, το διαζύγιο μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να ζήσετε στη Γαλλία. Εάν έχετε τη δική σας άδεια διαμονής (αυτό συνήθως συμβαίνει εάν έχετε εργασία), η κατοικία σας δεν θα επηρεαστεί.

Παρόλο που το να παντρευτείς έναν Γάλλο πολίτη δεν σου δίνει αυτόματα τη γαλλική υπηκοότητα, το διαζύγιο ενός Γάλλου πολίτη μπορεί να επιβραδύνει μια τρέχουσα αίτηση για τη γαλλική υπηκοότητα.

Παιδιά

Και οι δύο γονείς είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά τους μετά το διαζύγιο. Και οι δύο διατηρούν ορισμένα δικαιώματα. Αναμένετε βέβαια διαβούλευση για σημαντικές αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένου του πού ζει το παιδί.

Στην πράξη, τα δικαστήρια συχνά επιθυμούν να καθιερώσουν σταθερότητα, οπότε το που ένα παιδί θα ζει τις περισσότερες φορές (résidence habituelle) είναι το κλειδί. Η κοινή επιμέλεια όπου ένα παιδί μετακινείται τακτικά από το ένα σπίτι στο άλλο είναι δυνατή αλλά δεν είναι κοινή.

Ένας μη κηδεμόνας γονέας θα πρέπει να αναμένει να πληρώσει τα έξοδα διαβίωσης στον κηδεμόνα γονέα μέχρι το παιδί να γίνει 18 ετών ή να εγκαταλείψει την εκπαίδευση πλήρους απασχόλησης, ακόμη και αν βγάζει αρκετά λιγότερα από τον κηδεμόνα γονέα.

Ποιο όνομα κρατάς μετά το διαζύγιο;

Από προεπιλογή, οι σύζυγοι επιστρέφουν στα ονόματά που είχαν πριν από το γάμο. Τα παιδιά διατηρούν το όνομα που είχαν κατά τη διάρκεια του γάμου. Είναι δυνατόν να διαφοροποιήσετε αυτό το μοτίβο, αλλά αυτό πρέπει να ρυθμιστεί ως μέρος του διαζυγίου. Για παράδειγμα, και για τους δύο συζύγους, το όνομά τους μετά το διαζύγιο πρέπει να αναφέρεται στα έγγραφα διαζυγίου και να επικυρωθεί από τον δικαστή. Από προεπιλογή, ο δικαστής θα υποθέσει ότι ο καθένας θα επιστρέψει στο προηγούμενο όνομά του. Μετά από αυτό, δεν θα πρέπει να απαιτείται πρόσθετη γραφειοκρατία για την αλλαγή διαβατηρίου ή άδειας.

Author: SuperGreeks Newsroom