SuperTalks με τη Φανή Τράικου και το “Harmonia Mental Health Care”

harmonia-coaching-fani

Οι #SuperGreeks φιλοξενούν ακόμη ένα από τα #SUPERTalks, στα οποία μας δίνεται η μοναδική ευκαιρία να συζητήσουμε με επαγγελματίες και να μοιραστούν μαζί μας τα δικά τους “μυστικά επιτυχίας”. Επιπλέον, κάθε επαγγελματίας από το #SuperGreeks έχει εξειδικευμένες γνώσεις σε ένα αντικείμενο, που μπορούν στ’ αλήθεια να αποδειχτούν χρυσός!

Εμείς προσκαλούμε τους ειδικούς, αυτοί μας απαντάνε και μας δίνουν εφόδια για όλους μας.

Σήμερα, προσκεκλημένη μας είναι η Φανή Τράικου όπου συζητάμε για το “Harmonia Mental Health Care” , τον ρόλο του ψυχολόγου, την ψυχολογία μας και τη συνεισφορά του ψυχολόγου σε αυτήν, την Ελλάδα και την Ολλανδία, την ψυχοθεραπεία και άλλα πολλά περισσότερα.

1. Πες μας λίγα λόγια για το “Harmonia Mental Health Care”

Το “Harmonia Mental Health Care” (πρώην “Harmonia Coaching”) ξεκίνησε επίσημα το φθινόπωρο του 2015. Ήμουν ήδη στην Ολλανδία από τον Σεπτέμβριο του 2012 για σπουδές. Έκανα το Master μου στην Ψυχολογία της Υγείας και την Κοινωνική Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ και στη συνέχεια ήρθαμε να μείνουμε με τον σύντροφο μου στο Ρότερνταμ. Συνέχισα με κάποια σεμινάρια και μετεκπαιδεύσεις και πριν καν το καταλάβω άρχισε να ακούγεται το όνομα μου ως “Ελληνίδα ψυχολόγος με βάση το Ρότερνταμ” και με προσέγγισαν άνθρωποι που ενδιαφέρονταν να συνεργαστούν μαζί μου. Είπα λοιπόν πως πρέπει να ξεκινήσω κάτι δικό μου και μετά από έρευνα και διάβασμα στο διαδίκτυο, συμβουλές από λογιστή και μια επίσκεψη στο Εμπορικό Επιμελητήριο της Ολλανδίας (KVK) γεννήθηκε η “Harmonia”.

2. Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος ενός ψυχολόγου;

Συνήθως όταν λέμε φράσεις όπως “βλέπω ψυχολόγο” ή “κάνω συνεδρίες με ψυχολόγο” μάλλον εννοούμε πως συναντούμε και συνεργαζόμαστε με κάποιον/α επαγγελματία που έχει σπουδάσει Ψυχολογία και παράλληλα έχει εξειδικευτεί σε κάποιο είδος ψυχοθεραπείας. Θέλω να πω πως το να έχει σπουδάσει κάποιος “Ψυχολογία” δε σημαίνει απαραιτήτως πως εξασκεί την ιδιότητα του ψυχολόγου, πως είναι γνώστης μεθόδων “Ψυχοθεραπείας”. Επίσης, αν σκεφτούμε πως με ένα πτυχίο Ψυχολογίας μπορεί κάποιος να ακολουθήσει μια καριέρα στο Marketing, στο Human Resources, στο Recruitment, στην Έρευνα σε ακαδημαϊκό επίπεδο κλπ., καταλαβαίνουμε πως όσοι σήμερα είναι πτυχιούχοι Ψυχολογίας, αύριο δε θα γίνουν απαραιτήτως και θεραπευτές! Επίσης, μπορεί να ξεκινήσουν μια μετεκπαίδευση και στη συνέχεια να οδηγηθούν σε κάτι άλλο, σε κάτι που εντέλει τους ενδιαφέρει πολύ περισσότερο.

Σε ό,τι αφορά εμένα: Αποφάσισα να προχωρήσω στα μονοπάτια της Ψυχοθεραπείας γιατί ήταν η πιο φυσική επιλογή για ‘μένα. Καμιά φορά λέω: Δεν ξέρω αν το διάλεξα, ίσως τελικά και να με διάλεξε. Το λέω από την άποψη πως είδα κι άλλους δρόμους, όμως μέχρι στιγμής δεν είχα ποτέ τη βούληση ή τη διάθεση να στρίψω προς άλλη “κατεύθυνση”.

3. Η ψυχική μας υγεία είναι το Α και το Ω, έτσι ώστε να είμαστε ισορροπημένοι ως άνθρωποι. Πώς μπορεί ο ψυχολόγος να συνεισφέρει σε αυτό το κομμάτι;

Ενδιαφέρουσα ερώτηση η οποία θεωρώ σηκώνει πολλή συζήτηση! Θα προσπαθήσω όμως να απαντήσω σύντομα αφήνοντας χώρο για περαιτέρω συζήτηση.

Ο/η ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτής/τρια μπορεί με τις γνώσεις και τις τεχνικές που διαθέτει να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε πού και πώς χάθηκε η “ισορροπία”, τι ακριβώς συνέβη. Ίσως μας προσκαλέσει να διερευνήσουμε και σε βαθύτερο επίπεδο τι συμβαίνει με αυτή την πολυπόθητη “ισορροπία”. Ο ρόλος του είναι ενισχυτικός και συμπαραστατικός θα έλεγα, σκέφτεται μαζί με τον εκάστοτε άνθρωπο, δεν σκέφτεται αντί του ανθρώπου!

Κι εδώ αξίζει να επισημάνω κάτι: Ο/η ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτής/τρια θεωρώ πως μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να συνειδητοποιήσει ότι η “έλλειψη ισορροπίας” δε σημαίνει αυτόματα λιγότερη αξία, λιγότερη υγεία. Πολλοί άνθρωποι συνήθως όταν ζητάνε να δουν έναν/μια ψυχολόγο είναι γεμάτοι ενοχές και αυτο-επικρ ιτικότητα για το “πρόβλημα” που έχουν, νιώθουν ότι απέτυχαν κι έκαναν κάποιο πολύ σοβαρό λάθος και τελικά έβλαψαν την ψυχική τους υγεία και τώρα χρειάζονται επειγόντως βοήθεια από κάποιον επαγγελματία. Η ηθική του επαγγέλματός μας νομίζω συνιστά παράλληλα με την όποια διερεύνηση για το “τι πήγε στραβά” να φροντίσουμε και για την πραγματική ενδυνάμωση και την απενοχοποίηση του εκάστοτε ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι ο άνθρωπος και το πρόβλημα είναι το πρόβλημα, όπως λέμε στην Αφηγηματική Θεραπεία, και καλό είναι να προσπαθούμε για έναν σαφή διαχωρισμό αυτών των δύο.

4. Η κάθε χώρα χαρακτηρίζεται από το μοναδικό πολιτισμό της, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, αλλά και συστήματα υγείας, πρόνοιας κ.α. Όσον αφορά στο δικό σου επάγγελμα, παρατηρείς διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Ολλανδίας; Αν ναι,ποιες είναι αυτές;

Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες αλλά και διαφορές σε ό,τι αφορά τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας σε Ελλάδα και Ολλανδία αλλά και την ίδια την ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Η κουλτούρα θέλοντας και μη επηρεάζει τον κάθε άνθρωπο και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως πολλοί μετανάστες του εξωτερικού που αποφασίζουν να κάνουν ψυχοθεραπεία, πέρα απ’ το να βρουν ψυχοθεραπευτή/τρια που να μιλάει τη μητρική τους γλώσσα, θέλουν επιπλέον ο/η επαγγελματίας ψυχικής υγείας να έχει κι ο/η ίδιος/α την εμπειρία της μετανάστευσης – άρα να έχει παρόμοια βιώματα με τα δικά τους – για να καταλαβαίνει από πρώτο χέρι τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σε μια ξένη χώρα. Αυτό όσο περίεργο κι αν ακούγεται θεωρείται από πολλούς/ες προαπαιτούμενο για να ξεκινήσουν συνεδρίες με τον/την εκάστοτε επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Σε ό,τι αφορά τους Έλληνες, βλέπω τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη – αξιοπρόσεκτη -στροφή προς τις διαδικτυακές συνεδρίες, ακριβώς γιατί πλέον διαλέγουν ψυχοθεραπευτή με διαφορετικά κριτήρια σε σχέση με το παρελθόν. Δεν τους ενδιαφέρει τόσο πού ζεις ή πού δουλεύεις (μπορεί ας πούμε ο ψυχολόγος να βρίσκεται στην Ολλανδία και ο άνθρωπος που ζητά τις υπηρεσίες του στην Ιταλία), αλλά ποιος είσαι και ποια είναι η πορεία σου σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος.

Παλιότερα πολλοί θεωρούσαν πως η online συνεδρία, δεν είναι πραγματική συνεδρία! Δεν είναι τυχαίο πως εδώ κι 7 χρόνια εγώ προσωπικά πραγματοποιώ κατά βάση διαδικτυακές συνεδρίες ενώ πολλοί συνάδελφοι στην Ελλάδα δεν έχουν καν αρχίσει να σκέφτονται αυτή τη δυνατότητα (το διαπιστώνω κατά τη διάρκεια συζητήσεων μας). Εδώ στο εξωτερικό είναι πολύ πιο εξοικειωμένοι με αυτή τη δυνατότητα, αλλά και στην Ελλάδα πλέον αλλάζει αυτό σιγά-σιγά. Παραδόξως – αλλά μάλλον ήταν κι αναμενόμενο! – ο κορωνοϊός βοήθησε πολύ στο να γίνουμε πιο “ευέλικτοι” – θεραπευτές και θεραπευόμενοι!

Σαν γενικό σχόλιο θέλω να επισημάνω ότι η επιστήμη της Ψυχολογίας είναι μια σχετικά νέα επιστήμη η οποία θεμελιώθηκε στον 20ο αιώνα και διαρκώς εξελίσσεται, οπότε οι άνθρωποι βρίσκονται σε διαρκείς συνειδητοποιήσεις αναφορικά με αυτήν. Μου αρέσει το γεγονός πως και στην Ελλάδα και στην Ολλανδία υπάρχει χώρος για “δημιουργικότητα” γύρω από την ψυχική υγεία, π.χ. στη σύμπραξη της Ψυχολογίας με την Τέχνη. Υπάρχουν δημιουργικοί άνθρωποι και στην Ελλάδα και στην Ολλανδία οι οποίοι έχουν καταλάβει προ πολλού πως η ενασχόληση μας με την ψυχική υγεία δε χρειάζεται να λαμβάνει χώρα πάντα μέσα σε ένα σοβαρό, αυστηρό, κλινικό περιβάλλον που διέπεται από απαράβατους κανόνες. Πρόσφατα έδωσα μια σύντομη συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ3 σχετικά με το πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται στο Βέλγιο κατά το οποίο οι άνθρωποι προτρέπονται να επισκέπτονται μουσεία για να αντιμετωπίσουν το στρες στην καθημερινότητά τους (είχατε ανεβάσει κι εσείς εδώ στο SuperGreeks σχετικό άρθρο).

Να λοιπόν που κάτι που δοκιμάζεται στη Βόρεια Ευρώπη αναφορικά με τη βελτίωση της ψυχικής υγείας κίνησε το ενδιαφέρον και σε κάποιους στην Ελλάδα και θέλησαν να μάθουν περισσότερα!

5. Η πιεστική καθημερινότητα μπορεί να δημιουργήσει ψυχολογικά προβλήματα; Αν ναι, πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό;

Ο,τιδήποτε γίνεται αντιληπτό ως “πιεστικό” είναι μια πρόκληση που λογικά θα χρειαστεί να δούμε, να επεξεργαστούμε, να κατανοήσουμε. Τι σχετίζεται με αυτή την αίσθηση πίεσης; Πώς την αντιλαμβανόμαστε; Τι ξέρουμε για αυτήν; Πόσο καιρό τη νιώθουμε παρούσα στη ζωή μας; Πώς την καταλαβαίνουμε στο σώμα μας; Θα της δίναμε κάποιο συγκεκριμένο όνομα; Μας επηρεάζει αρνητικά, θετικά ή ίσως και με τους δύο τρόπους; Τι θέλουμε να κάνουμε μαζί της; Να, μόνο μερικές από τις ερωτήσεις που μπορούμε να θέσουμε και να απαντήσουμε αναλόγως, ώστε να διαχειριστούμε καλύτερα την πίεση στην καθημερινότητά μας. Δεν υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης, ο κάθε άνθρωπος θα βρει τον καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του με βάση το τι είναι σημαντικό για εκείνον τη δεδομένη στιγμή.

6. “Η ψυχοθεραπεία δεν είναι πολυτέλεια, είναι ένας από τους κύριους δρόμους για να φτάσει κάποιος στην κατανόηση και τη χαρά”. Θα ήθελες να μας πεις περισσότερα για το μότο σου;

Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρός αντιλαμβανόμαστε -ως ανθρωπότητα θα έλεγα – πως η ψυχική υγεία δεν είναι ένα κομμάτι διαχωρισμένο από τη σωματική μας υγεία. Είμαστε ψυχοσωματικοί οι άνθρωποι, ένα σύνολο που θα ήταν ευχής έργον να λειτουργεί αρμονικά κι όχι το ένα κομμάτι μας εις βάρος ή δευτερευόντως του άλλου. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει καλή υγεία όταν δεν υπάρχει καλή ψυχική υγεία. Δεν είναι κάτι που μπαίνει στην άκρη και ασχολούμαστε μαζί του όταν και αν έχουμε χρόνο. Είναι συνυφασμένη με την ίδια τη ζωή μας, δε μπορούμε μονίμως να την παραμελούμε. Έτσι λοιπόν δεν είναι πολυτέλεια το να κάνεις ψυχοθεραπεία, ειδικά αν η πρόθεση σου είναι να φροντίσεις τον εαυτό σου. Η φροντίδα της ψυχικής μας υγείας είναι βασική προϋπόθεση για το γενικότερο ευ ζην μας.

Θέλω να πω πως χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι δεν έρχονται πάντα με ένα και βασικό πρόβλημα να συζητήσουν, αλλά έρχονται περισσότερο για “εξερεύνηση” και κατανόηση του εαυτού τους. Όσο περισσότερο κατανοούν, τόσο περισσότερο χαίρονται, αφού είναι καλό να πούμε πως η χαρά – η ευτυχία – δεν έχει πάντα να κάνει με ευχάριστες συνειδητοποιήσεις. Συχνά έχει να κάνει με την ίδια τη διαδικασία της κατανόησης, της ανακάλυψης κάτι νέου.

7. Ποια μέθοδο ακολουθείς για να στηρίξεις τους ανθρώπους που χρειάζονται μία χείρα βοηθείας;

Παρ’ όλο που έχω ολοκληρώσει πλήθος σεμιναρίων κι επαγγελματικών εκπαιδεύσεων κι έχω έρθει κοντά σε πολλές γνωστές “σχολές ψυχοθεραπείας” τα τελευταία χρόνια έχω επικεντρωθεί στην Αφηγηματική Θεραπεία (Narrative Therapy), τις οποίας οι αρχές με εκφράζουν τόσο σαν επαγγελματία όσο και σαν άνθρωπο. Είναι μια προσέγγιση που βλέπει το άτομο ως ένα ξεχωριστό, μοναδικό ον αλλά και ως κομμάτι μιας κοινωνίας. Άτομο και κοινωνία διαρκώς αλληλοεπηρεάζονται και για αυτό δεν υπάρχει “ατομικό” ή “κοινωνικό” ζήτημα, αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Ένας από τους βασικούς στόχους της Αφηγηματικής Θεραπείας είναι να αναδείξει τις δυνάμεις και τα ταλέντα του κάθε ανθρώπου – κι όχι να επικεντρώνεται στα προβλήματα που τον/την ταλαιπωρούν. Η όποια λύση θα βρεθεί και θα δοθεί με τη βοήθεια και τη γνώση του ίδιου του ανθρώπου που βιώνει τη δυσκολία. Βοηθάει πολύ το να διερευνήσουμε εάν και κατά πόσο το πρόβλημα σχετίζεται με κυρίαρχες ιδέες που δεν αποδεικνύονται βοηθητικές για τον εκάστοτε άνθρωπο και στη συνέχεια να δούμε ποιες άλλες εναλλακτικές ιδέες θα μας ήταν χρήσιμες στις συζητήσεις μας .

Επειδή δεν τελειώνει μέσα σε λίγες γραμμές η περιγραφή μου για την Αφηγηματική Θεραπεία (ίσα-ίσα νομίζω πως έτσι αρχίζει η συζήτηση!) να πω πως κάποιες βασικές πληροφορίες για αυτήν μπορεί να βρει κανείς στο website μου και μπορούμε φυσικά να συζητήσουμε και περισσότερα μαζί, εφόσον κάποιος/α ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τη συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση.

Παράλληλα έχω μια διαχρονική αγάπη στην Ενσυνειδητότητα (ή όπως είναι ευρέως γνωστή “Mindfulness”) η οποία κρατάει χρόνια και συγκεκριμένα από τότε που ήμουν μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Μάαστριχτ κι εκπαιδευόμουν στη συγκεκριμένη προσέγγιση. Με τη Mindfulness – Ενσυνειδητότητα δουλεύω καθαρά σε ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο, δηλαδή βοηθώ και υποστηρίζω τους ανθρώπους προκειμένου να χρησιμοποιούν τις τεχνικές που εφαρμόζουμε μαζί στις συνεδρίες μας στην καθημερινότητά τους. Όποιος/α ενδιαφέρεται να μάθει και να εφαρμόσει στη πράξη κάποιες βασικές τεχνικές μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου και να κανονίσουμε μια σειρά συναντήσεων προκειμένου να γνωρίσουμε μαζί βήμα-βήμα τις γενικές αρχές και τη φιλοσοφία πάνω στην οποία βασίστηκε αυτή η προσέγγιση και να δούμε και κάποιες πρακτικές εφαρμογές.

8. Πόσο εύκολα μπορεί ένας άνθρωπος να σου ανοίξει την καρδιά του και να μοιραστεί με έναν ειδικό όλα όσα τον προβληματίζουν και τον βαραίνουν;

Δεν είναι πάντα εύκολο ένας άνθρωπος να αρχίσει να μοιράζεται προσωπικές πληροφορίες, σκέψεις και συναισθήματα μαζί σου και νομίζω μια από τις όμορφες προκλήσεις της ψυχοθεραπείας είναι και αυτό το σταδιακό “πλησίασμα” του επαγγελματία και του ανθρώπου που έρχεται να συζητήσει για τη ζωή του.

Στο κατά πόσο και υπό ποιες προϋποθέσεις οι άνθρωποι “αφήνονται” απέναντι στον/στη θεραπευτή/τρια παίζουν ρόλο οι προσδοκίες και οι προκαταλήψεις που φέρουν μαζί τους στις συνεδρίες. Προσωπικά, με απασχολεί να γνωρίζω τι αναμένει κάποιος/α από ‘μένα και τη συνεργασία μας για να δω πως μπορώ να ανταποκριθώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο – και για εκείνον/η και για ‘μένα. Προσπαθώ να κρατάω διαφάνεια, ειλικρίνεια και μια σταθερή ηθική στη δουλειά μου γιατί νομίζω πως δεν υπάρχει κι άλλος τρόπος για να εδραιωθεί εμπιστοσύνη σε οποιαδήποτε σχέση. Νιώθω τυχερή γιατί μέσα στα χρόνια πολλοί άνθρωποι έχουν υπάρξει ιδιαίτερα γενναιόδωροι μαζί μου και τολμώ να πω πως έχουμε ζήσει συγκινητικές στιγμές στις συνεδρίες μας! Είναι οι στιγμές που λες πως αυτό το επάγγελμα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις “ευλογία” που το επέλεξες!

9. Τι θα πρότεινες σε όσους αισθάνονται ότι αντιμετωπίζουν κάποια ψυχολογικά θέματα;

Θα τους πρότεινα να διαβάσουν την απάντηση που έδωσα στην ερώτηση για την πιεστική καθημερινότητα. Μπορούν να αφιερώσουν κάποιο χρόνο για να αναρωτηθούν και να συνειδητοποιήσουν πράγματα γύρω από το “πρόβλημα”. Τους ζητώ να θυμούνται πως δεν είναι οι ίδιοι το πρόβλημα, αλλά παράλληλα έχουν μια βασική ευθύνη για τη διαχείρισή της ζωής τους και των “ψυχολογικών θεμάτων” που προκύπτουν. Η ψυχοθεραπεία είναι ένας τρόπος να σκεφτούν και να συνειδητοποιήσουν πολλά, τα οποία ενδεχομένως θα τους φανούν χρήσιμα “εργαλεία” στη ζωή τους. Ζούμε σε μια εποχή που πλέον υπάρχουν πολλοί εξαιρετικοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας με αληθινή αγάπη και πρόνοια προς τον άνθρωπο και τα προβλήματά του. Ας μη διστάσουν να έρθουν σε επικοινωνία με κάποιους επαγγελματίες ψυχικής υγείας και ας δώσουν την ευκαιρία στον εαυτό τους να “σκεφτούν μαζί με κάποιον άλλον” όσα τους απασχολούν.

10. Πώς, πού και πότε μπορεί να απευθυνθεί κάποιος στο Harmonia MentalHealth Care;

Η φόρμα επικοινωνίας στο website μου (www.harmoniamentalhealthcare.com) και το email μου είναι διαθέσιμα 24/7 για όποιον/α θέλει να μου στείλει μήνυμα και να με ρωτήσει ό,τι θέλει ή να κλείσει ραντεβού μαζί μου.

Παράλληλα μπορεί να κάνει Like στη σελίδα “Harmonia Mental Health Care” στο Facebook και να παρακολουθεί/διαβάζει τα άρθρα που ανεβάζω κατά καιρούς γύρω από την ψυχική υγεία και σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.

Φανή μας, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ γι ‘ αυτό το SuperTalks.

Διαβάστε εδώ το τελευταίο μας “SuperTalks” με την Αναστασία Ψαροπούλου, μαία και founder του “Touching Life”, Διαβάστε εδώ το προτελευταίο SuperTalks με την Ελένη Πρίφτη, CEO της IASIS Health Coachingτο προηγούμενο με τη Mαριάννα Βακαλοπούλου, CEO του image consultant “Stylistaas”. ή δύο παλιότερα: Το ένα με την Έφη Αλεξιάδου και το φροντιστήριο Ολλανδικών “Learn Dutch Easy” και το άλλο με την Βάσια Σαραντοπούλου και το Antiloneliness

Διαβάστε επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Copyright © 2024 · #SuperGreeks · Web Design & Development by SuperGreeks