[Συνέντευξη] Βάσια Ζαχαροπούλου: “Σε κάθε ρόλο που καλούμαι να μεταγλωττίσω βρίσκω στοιχεία ταύτισης–με βοηθάει να τον ερμηνεύσω πιο αληθινά”

Βάσια-Ζαχαροπούλου

Η Βάσια Ζαχαροπούλου είναι σοπράνο / voice-over artist, μια ερμηνεύτρια της οποίας η φωνητική ευελιξία στην όπερα, τη σύγχρονη κλασική μουσική και το μουσικό θέατρο την χαρακτηρίζει ως μία από τις πιο συναρπαστικές καλλιτέχνιδες της γενιάς της!

Έχει χαρακτηριστεί ως “πολυ-tasking σοπράνο”. Επιπλέον, εκτός από τις εντυπωσιακές συνεργασίες της με την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Εθνικό Θέατρο, το ευρύ κοινό την αγάπησε ως “Άννα” στις ταινίες κινουμένων σχεδίων “Frozen”, καθώς και ως την επίσημη φωνή της Google στην Ελλάδα στον τομέα του κειμένου προς ομιλία.

Περισσότερα για τη Βάσια μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της, εδώ!

Τα υπόλοιπα καλύτερα να μας τα πει η ίδια!

Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για σένα;

Γεια χαρά Super Greeks! Είμαι υψίφωνος, σπούδασα μονωδία στο Εθνικό Ωδείο, πιάνο και κλασικό χορό. Συνεργάζομαι με την Εθνική Λυρική Σκηνή από το 2007 και έχω συμπράξει με ορχήστρες όπως η Καμεράτα, η Purpur Orchestra Wien, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τα Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ, η Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηνών κ.α. Στο θέατρο έχω συμμετάσχει στις παραστάσεις Ειρήνη (Εθνικό Θέατρο / Επίδαυρος 2017), Το Σκλαβί (Θέατρο Πόρτα 2018-19) και Masterclass (Μικρό Χορν 2018-19). Παράλληλα, δραστηριοποιούμαι στον τομέα της μεταγλώττισης και της διαφήμισης ως τραγουδίστρια και εκφωνήτρια από το 2011.

Είσαι σοπράνο, voice-over artist και ερμηνεύτρια ή αλλιώς, καλλιτέχνιδα! Τι σε παρακίνησε να ασχοληθείς με την τέχνη;

Η μητέρα μου ήταν ανέκαθεν πολύ μουσικόφιλη και θεατρόφιλη, και με πήγαινε τακτικά να παρακολουθήσω παραστάσεις θεατρικές, μουσικές και χορευτικές. Είχα λοιπόν τα πρώτα “ερεθίσματα τέχνης” από την παιδική μου ηλικία, στα οποία έδειχνα να ανταποκρίνομαι δεόντως. Θυμάμαι, είχαμε στο σπίτι κασέτες με παραμύθια των οποίων η μουσική επένδυση ήταν ορχηστρικά έργα συνθετών, όπως ο Mozart, o Beethoven, o Tchaikovsky και άλλοι μεγάλοι κλασσικοί.

Απολάμβανα τόσο πολύ να τις ακούω ξανά και ξανά! Η ορχηστρική μουσική με παρακίνησε να θέλω να αρχίσω μαθήματα πιάνου. Ήθελα με έναν τρόπο να μπορώ να παίξω αυτά, που με τόσο θαυμασμό άκουγα. Κάπου τότε, μπήκε στη ζωή μου και το μπαλέτο. Με το πέρας των ετών, επιβεβαίωνα το πόσο όμορφα αισθανόμουν όταν βρισκόμουν επάνω στη σκηνή. Μου προξενούνταν μία οικειότητα, ένα αίσθημα ασφάλειας ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος. Αν δεν ένιωθα έτσι, δεν θα είχα επιλέξει αυτή την πορεία στη συνέχεια.

Πώς και πότε ξεκίνησε το μαγικό, μουσικό σου ταξίδι;

Στην τρυφερή ηλικία των 4 ετών, οι γονείς μου πραγματοποίησαν την επίμονη επιθυμία μου για ένα πιάνο. Αρχικά, ξεκίνησα μαθήματα στο σπίτι και στα 6 μου γράφτηκα στο Εθνικό Ωδείο, όπου και επίσημα πλέον ξεκίνησα το μαγικό ταξίδι στον καθ’ όλα συναρπαστικό, μουσικό κόσμο.

Οι μουσικές μου σπουδές ήταν πάντα παράλληλες με τις σχολικές και εν συνεχεία, τις Πανεπιστημιακές στο τμήμα Ναυτιλιακών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ξεκίνησα με το πιάνο και τα θεωρητικά μαθήματα και αρκετά αργότερα, στα 16, ακολούθησε το κλασικό τραγούδι που ήταν αυτό το οποίο με κέρδισε σαν κατεύθυνση.

Θα ήθελες να μας πεις μία ιστορία από την πρώτη σου δουλειά;

Η πρώτη μου δουλειά στο λυρικό θέατρο ήταν με την Εθνική Λυρική Σκηνή την σεζόν 2007-08 με το έργο του Μανώλη Καλομοίρη “Πρωτομάστορας”. Φοιτούσα ακόμη στην Ανωτέρα σχολή Μονωδίας του Εθνικού Ωδείου όταν αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου στην ακρόαση της Λυρικής που ανακοινώθηκε για έκτακτους χορωδούς. Θυμάμαι τον υπέρμετρο ενθουσιασμό μου όταν μου ανακοινώθηκε ότι πέρασα την ακρόαση! Ένιωθα πραγματικά σαν να είχα κατακτήσει το Έβερεστ!

“Με το πέρας των ετών, επιβεβαίωνα το πόσο όμορφα αισθανόμουν όταν βρισκόμουν επάνω στη σκηνή. Μου προξενούνταν μία οικειότητα, ένα αίσθημα ασφάλειας ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος. Αν δεν ένιωθα έτσι, δεν θα είχα επιλέξει αυτή την πορεία στη συνέχεια.”

Ξεκίνησαν οι καθημερινές σκηνικές πρόβες στην Αίθουσα “Αλεξάνδρα Τριάντη” του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, των οποίων η λήξη είχε οριστεί στις 23.00. Μία από τις μέρες και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η πρόβα με την ορχήστρα, τους Μονωδούς και τη Χορωδία, τη στιγμή που τραγουδούσαμε ένα μαγικό σημείο του έργου, η ορχήστρα σταμάτησε να παίζει, η χορωδία σηκώθηκε από τις θέσεις της και όλοι άρχισαν να αποχωρούν από την αίθουσα. Εγώ σάστισα και προσπαθούσα να καταλάβω τί είχε συμβεί. Είχε φτάσει 23.00!

Δεν μπορούσα να κατανοήσω, ότι δεν θα ολοκληρώναμε καν μία μουσική φράση ακόμη και αν ήταν η στιγμή που έπρεπε τυπικά να τελειώσει η πρόβα. Φυσικά, με το πέρας των χρόνων κατάλαβα γιατί είναι απαραίτητη η ύπαρξη ορίων, γιατί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα χρειάζεται αν μη τι άλλο ξεκούραστο σώμα και πνεύμα.

Το Νοέμβριο του 2014 απέσπασες το Βραβείο Τραγουδιού στον 14ο Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας “Marie Kraja”. Ποια ήταν τα αισθήματά σου τη στιγμή της βράβευσης; Βίωσες κάποια αλλαγή έκτοτε;

Ο διαγωνισμός αυτός αποτέλεσε για εμένα εμπειρία ζωής. Η προετοιμασία μου ήταν επίπονη, αλλά δικαιώθηκε κάθε λεπτό δουλειάς και μελέτης. Γνώρισα υπέροχους τραγουδιστές από όλον τον κόσμο με τους οποίους ανέπτυξα φιλικές σχέσεις που κρατάνε μέχρι σήμερα και αυτό πιστεύω λέει πολλά.

Μεταξύ μας αναπτύχθηκε μία ευγενής άμιλλα, σπάνια για τέτοιους διαγωνισμούς, όπου ο ανταγωνισμός είναι αρκετά έντονος. Είχα ξαναβρεθεί σε ακροάσεις διαγωνισμών στο εξωτερικό όπου πέραν του προσωπικού άγχους που εμπεριείχε αυτή η διαδικασία, είχα να διαχειριστώ και το κλίμα με τους υπόλοιπους υποψηφίους που δεν ήταν καθόλου βοηθητικό.

Στον διαγωνισμό “Marie Kraja” την ημέρα του τελικού είχα τόσο καλή ψυχολογία που απόλαυσα κάθε μου στιγμή επάνω στη σκηνή. Φυσικά τη στιγμή της βράβευσης δεν το πίστευα όταν άκουσα το όνομά μου μίας και ήταν το πρώτο βραβείο που πήρα ποτέ σε Διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού! Είναι μία στιγμή που θα τη θυμάμαι πάντα με ζεστασιά και χαμόγελο. Μία αναγνώριση φέρνει όμορφα συναισθήματα, απαλύνει τους κόπους σου και σου δίνει ενέργεια για να συνεχίζεις.

Το ευρύ κοινό (και ιδιαίτερα τα παιδιά) σε λάτρεψαν ως “Άννα” στην ταινία κινουμένων σχεδίων “Frozen”. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Κανείς μας δεν φανταζόταν το 2013, όταν μεταγλωττίστηκε η πρώτη ταινία “Frozen”, για το τί θα ακολουθούσε. Αρχικά να πω για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι όταν πρόκειται για κινηματογραφική ταινία οι υποψήφιες φωνές για τους ρόλους περνάμε πάντα από voice-tests τα οποία εγκρίνονται απευθείας από τις εταιρείες παραγωγής στο εξωτερικό. Το voice-test για το ρόλο της Άννας ήταν από τα δυσκολότερα που είχα περάσει μέχρι τότε. Μέσα σε 5’ καλούμουν να περάσω από όλα τα στάδια της συναισθηματικής παλέτας, θυμό, χαρά, λύπη, φόβο, ενθουσιασμό. Παρ’ όλα αυτά, ένιωθα ότι είχα πολλά κοινά με την ηρωίδα που καλούμουν να υποδυθώ ακόμη κι αν δεν ήξερα πολλά γι’ αυτήν σε εκείνο το στάδιο.

“Η Άννα, συγκεκριμένα, τυγχάνει να είναι ένας ρόλος η ιδιοσυγκρασία του οποίου ήταν πολύ κοντά στη δική μου και αυτό είναι κάτι που το ένιωσα από την πρώτη στιγμή.”

Όταν με ενημέρωσαν ότι εγκρίθηκα για το ρόλο χάρηκα πάρα πολύ γιατί ένιωσα ότι θα μου αρέσει πολύ η διαδικασία μεταγλώττισης του συγκεκριμένου χαρακτήρα όπως και έγινε! Και από ό,τι φάνηκε στη συνέχεια από την ευρεία απήχηση της ταινίας στο παιδικό-και όχι μόνο-κοινό, δεν απολαύσαμε μόνο οι συντελεστές τη διαδικασία και το αποτέλεσμα αυτής, αλλά και όσοι την παρακολούθησαν. Τα βίντεο που λαμβάνω δε από μικρές θαυμάστριες της Άννας και της Έλσας που μου τραγουδάνε τα τραγούδια από την ταινία με συγκινούν πάρα πολύ. Μου υπενθυμίζουν το λόγο, για τον οποίο λατρεύω τη μεταγλώττιση!

Ταυτίστηκες με την “Άννα” στο “Frozen”; Ταυτίζεσαι γενικά με τους ρόλους που καλείσαι να ερμηνεύσεις;

Σε κάθε ρόλο που καλούμαι να μεταγλωττίσω βρίσκω στοιχεία ταύτισης γιατί αυτό με βοηθάει να τον ερμηνεύσω πιο αληθινά, είτε αυτό αφορά στην μεταγλώττιση είτε στο μουσικό θέατρο. Απλά στην μεταγλώττιση ο χρόνος που έχει κανείς να εντρυφήσει σε έναν ρόλο είναι πολύ μα πολύ σύντομος, μιας και δεν προηγείται καμία προετοιμασία. Η Άννα, συγκεκριμένα, τυγχάνει να είναι ένας ρόλος η ιδιοσυγκρασία του οποίου ήταν πολύ κοντά στη δική μου και αυτό είναι κάτι που το ένιωσα από την πρώτη στιγμή.

Αντίστοιχα όμως, ακόμη και σε ρόλους που δείχνουν “κόντρα-ρόλοι” σε prima vista–όπως ήταν ο ρόλος της Mary Poppins (Mary Poppins returns)–δουλεύοντας πάνω σε αυτούς κατά τη διαδικασία της μεταγλώττισής τους, ανακαλύπτω και πάλι οικεία στοιχεία που με βοηθάνε να τους κατανοήσω καλύτερα οπότε και να τους αποδώσω πιο σωστά.

Με τη Σία Κοσκινά, που υποδύεται την Έλσα στο “Frozen”

Είσαι η επίσημη φωνή στο text-to-speech της Google. Πως νιώθεις γι’ αυτή τη συνεργασία, αλλά και για όλες τις υπόλοιπες επιτυχημένες συνεργασίες σου στο κομμάτι του voice-over; Ο κόσμος αναγνωρίζει τη φωνή σου μετά από όλα αυτά τα σπουδαία projects; Έχεις να μοιραστείς μαζί μας μία ιστορία, κατά την οποία σε αναγνώρισαν;

Η συνεργασία μου με τη Google ήταν αρκετά διαφορετική από οτιδήποτε είχα κάνει μέχρι τότε στο κομμάτι του voice-over. Η φύση του project αυτού καθ’ αυτού ήταν ιδιαίτερη σε όγκο και τρόπο εργασίας αλλά η βασική της ιδιαιτερότητα αφορούσε στις απαιτήσεις που είχε από εμένα στο κομμάτι της φωνητικής τοποθέτησης αλλά και της φωνητικής συντήρησης σε καθημερινή βάση.

Ως λυρική τραγουδίστρια, έχω μάθει να δουλεύω καθημερινά τη φωνή μου και το σώμα μου, προκειμένου να αντεπεξέρχομαι στις ανάγκες της δουλειάς μου. Στην περίπτωση των ηχογραφήσεων αυτών όμως έπρεπε να προετοιμάζω με συγκεκριμένο τρόπο τη φωνή μου, χωρίς να την ζορίζω ιδιαίτερα, να κάνω πολλές ώρες αφωνία μετά το στούντιο και να τρώω συγκεκριμένες τροφές ώστε η χροιά μου να μένει αναλλοίωτη καθ’ όλη τη διάρκεια των studio sessions. Ήταν μία ζόρικη περίοδος αλλά με τη βοήθεια των συνεργατών μου βγήκε εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

“Εννοείται πώς η τέχνη θέλει θυσίες–και αυτή όπως λέει και η λαϊκή ρήση–και πώς όσο κι αν μας ενθουσιάζει η ενασχόληση με οποιαδήποτε μορφή αυτής, κρύβει πάντα πολύ σκληρή δουλειά, ώρες μελέτης και προσπάθειας, απογοητεύσεις και στιγμές συμβιβασμού και υποχωρήσεων.”

Υπάρχει αναγνώριση σαφώς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δύσκολα κάνει όμως κάποιος τη σύνδεση από τα διάφορα projects στα οποία έχω συμμετάσχει μιας και τις περισσότερες φορές καλούμαι να διαφοροποιώ τη χροιά μου. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν ένα χρόνο, στο τελευταίο μου ταξίδι στο εξωτερικό λίγο πριν την πρώτη καραντίνα. Ήμουν στο Παρίσι και περίμενα να επιβιβαστώ στην πτήση μου όταν άκουσα την ανακοίνωση επιβίβασης στα ελληνικά να ηχεί σε όλο το Charles de Gaulle με τη φωνή μου! Ταξίδευα μόνη μου και επειδή δεν είχα κάποιον να μοιραστώ την έκπληξη μου εκείνη τη στιγμή το τράβηξα βίντεο και άρχισα να το στέλνω στους φίλους μου! Όταν δίνεις τη φωνή σου σε ένα λογισμικό τέτοιας εμβέλειας, δεν έχεις ιδέα πού μπορεί να φτάσεις να την ακούσεις.

Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά, τα οποία θα ήθελαν να ασχοληθούν με την τέχνη;

Να το κάνουν βεβαίως! Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα για τη ζωή ενός ανθρώπου από το να ξυπνάει κάθε μέρα για να κάνει αυτό που αγαπάει. Εννοείται πώς η τέχνη θέλει θυσίες–και αυτή όπως λέει και η λαϊκή ρήση–και πώς όσο κι αν μας ενθουσιάζει η ενασχόληση με οποιαδήποτε μορφή αυτής, κρύβει πάντα πολύ σκληρή δουλειά, ώρες μελέτης και προσπάθειας, απογοητεύσεις και στιγμές συμβιβασμού και υποχωρήσεων. Ο επαγγελματικός στίβος είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικός, θέλει γερό στομάχι και μόνιμη ανατροφοδότηση με θετικότητα.

Ένα μήνυμα για τους SuperGreeks του εξωτερικού;

Χαίρομαι και θαυμάζω τόσο πολύ τους συμπατριώτες μου που αφήνουν την ασφάλεια της χώρας τους κυνηγώντας ένα καλύτερο μέλλον και καταφέρνουν να διαπρέψουν καθείς στον τομέα του. Ξέρω από προσωπική εμπειρία πόσο δύσκολο είναι να αποχωρίζεσαι την οικογένεια σου και τους δικούς σου ανθρώπους για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να πηγαίνεις με μία βαλίτσα γεμάτη όνειρα σε ξένο περιβάλλον. Ρισκάρεις και αυτό και μόνο θέλει κότσια.

Πρόκειται πραγματικά για ανθρώπους με σούπερ δυνάμεις! Τους εύχομαι λοιπόν μέσα από την καρδιά μου να έχουν κουράγιο και δύναμη, να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες και εάν κάποια στιγμή το επιθυμούν, να μπορέσουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα υπό νέες συνθήκες, καλύτερες από αυτές που επικρατούσαν όταν αποφάσισαν να φύγουν.

Ευχαριστούμε πολύ τη Βάσια Ζαχαροπούλου για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε!

Εδώ μπορείτε επίσης να διαβάστε τη συνέντευξη του ευρωβουλευτή, Αλέξη Γεωργούλη.

Επιμέλεια: Αντώνης Ηλιάδης-Εύα Καρολίδου

Author: Whatsoeva

Διαβάστε επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Copyright © 2024 · #SuperGreeks · Web Design & Development by SuperGreeks