Το ζήτημα υπογεννητικότητας στην Ελλάδα και η μετανάστευση των Ελλήνων στο Εξωτερικό
Στην Ελλάδα έγινε ένα φόρουμ για την υπογεννητικότητα και θα θέλαμε να γράψουμε τις σκέψεις μας ως Έλληνες του Εξωτερικού. Είναι υποκριτικό να μιλάμε για περισσότερες γεννήσεις στην Ελλάδα τη στιγμή που έχουμε φύγει εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στο Εξωτερικό και δημιουργούμε εδώ τις οικογένειες μας;
“Αντί να εξάγουμε το μέλλον μας, ας επενδύσουμε στο να το κρατήσουμε εδώ. Είναι ώρα να φέρουμε τον κόσμο πίσω στην Ελλάδα, όχι μόνο για διακοπές αλλά για μια ζωή” θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν αυτού του φόρουμ και γενικά η κυρίαρχη συζήτηση.
Οι νέοι έφυγαν την τελευταία 15ετία στο εξωτερικό και συνεχίζουν να φεύγουν ακόμα περισσότεροι. Οι Έλληνες γεννούν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Τι, Όχι;
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία κατάλληλη συνθήκη για να επιστρέψουν οι πολλοί από το εξωτερικό στην Ελλάδα…
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Eurostat, ήδη από το 2030 η Ελλάδα θα είναι η γηραιότερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης !
Το ζήτημα της υπογεννητικότητας στην Ελλάδα και η μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό τα τελευταία 15 χρόνια είναι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος, που αντικατοπτρίζουν τις βαθύτερες κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις της χώρας. Πολλοί Έλληνες που επέλεξαν τον δρόμο της μετανάστευσης βρίσκουν την ευκαιρία να οικοδομήσουν τις ζωές τους και να φτιάξουν οικογένειες σε πιο ευνοϊκά εργασιακά και οικονομικά περιβάλλοντα – σε κοινωνίες που είναι πιο δίκαιες για αυτούς και τα παιδιά τους, με σαφώς καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα.
Αντίθετα, το φόρουμ που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα αποτελεί μία σημαντική πρωτοβουλία για την ανάδειξη και αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, αλλά φαίνεται να μην έχει καταφέρει να εστιάσει επαρκώς στον καθοριστικό ρόλο που παίζει η μετανάστευση στο πρόβλημα αυτό. Έχουν φύγει σπουδαία μυαλά και άνθρωποι γενικά από την Ελλάδα και δεν είναι απλώς ένα ζήτημα οικονομικών ευκαιριών, αλλά συνδέεται άμεσα με τη δημογραφική κρίση της χώρας.
Τα εργασιακά περιβάλλοντα, οι χαμηλοί μισθοί, η ανεργία, και η αβεβαιότητα στην Ελλάδα προκαλούν την αναζήτηση καλύτερης ζωής στο εξωτερικό, όπου πολλοί Έλληνες βλέπουν την ευκαιρία για ασφαλέστερο μέλλον για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτή η μεταναστευτική τάση είναι ένδειξη μιας βαθύτερης ανάγκης για σημαντικές πολιτικές αλλαγές που θα δημιουργήσουν ευκαιρίες και θα ενθαρρύνουν την επιστροφή.
Είναι κρίσιμο να αντιληφθούμε ότι η λύση στην υπογεννητικότητα και στο δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν μπορεί να βρεθεί μόνο μέσω αντιμετώπισης των συμπτωμάτων. Απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση που θα στοχεύει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης με δίκαιους μισθούς και στην προσέλκυση νέων ανθρώπων και οικογενειών πίσω στη χώρα.
Η πολιτική δέσμευση για την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων είναι επιτακτική. Από την εκπαίδευση και την υγεία, μέχρι την οικονομία και το εργασιακό περιβάλλον, οι αλλαγές πρέπει να είναι ριζοσπαστικές και να στοχεύουν στην κατασκευή ενός ανθεκτικού κοινωνικοοικονομικού πλαισίου που θα κάνει την Ελλάδα προορισμό για να ζει και να ευδοκιμεί κάποιος, όχι μόνο να επισκέπτεται.
Η έκκληση για αλλαγή πρέπει να γίνει ακροατήριο από όλους: από την κυβέρνηση, την επιχειρηματική κοινότητα, τα εργατικά συνδικάτα, τους ακαδημαϊκούς και τους πολίτες. Μόνο μέσα από συλλογική προσπάθεια και ενότητα μπορεί να εξευρεθεί μια βιώσιμη λύση και να ξεκινήσει η επιστροφή των Ελλήνων του Εξωτερικού – όσων θέλουν να επιστρέψουν – δε θέλουν όλοι. Όμως για να γίνει αυτό όπως έχουμε πει και άλλες φορές θα χρειαστεί πραγματικά αλλαγές στο σύνολο της κοινωνίας- θα πρέπει να υπάρξουν σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές- το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να σταματήσει να είναι πελατειακό και να λειτουργεί με σύγχρονο τρόπο.