Στις 25 Φεβρουαρίου 1941, τουλάχιστον 100.000 Ολλανδοί σταμάτησαν να εργάζονται, για να διαμαρτυρηθούν για τη δίωξη των Εβραίων από τους Ναζί, με αποτέλεσμα να “παγώσει” η οικονομία για μέρες. Με αφορμή την επέτειο των 80 χρόνων από την ηρωική μέρα της απεργίας, πάμε να ρίξουμε μια ματιά στα γεγονότα του παρελθόντος…

Πριν ογδόντα χρόνια την Πέμπτη, αυτή η πόλη ήταν σιωπηλή… Οι απαλοί, γνώριμοι ήχοι των πολυσύχναστων τραμ, που αποτελούσαν και το κύριο μέσο τοπικής συγκοινωνίας μέχρι σήμερα, απουσίαζαν εμφανώς. Ήταν η αρχή ενός επακόλουθου αλλά συχνά άγνωστου ορόσημου στην ιστορία του Ολοκαυτώματος: “Η απεργία του Φεβρουαρίου“.

Στις 25 Φεβρουαρίου 1941, τουλάχιστον 100.000 Ολλανδοί σταμάτησαν να εργάζονται, ώστε να διαμαρτυρηθούν για τις διώξεις και τα βασανιστήρια εις βάρος των Εβραίων από τους Ναζί, με αποτέλεσμα να “παγώσει” η οικονομία για μέρες. Σύντομα, η απεργία έσπασε και οι γερμανικές αρχές απάντησαν με ακόμη μεγαλύτερη βία. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα αυτής της πράξης, κινητοποιήθηκε η ολλανδική αντίσταση και μάλιστα, η εν λόγω απεργία θεωρήθηκε σύμβολό της. Σήμερα, είναι γνωστή ως η πρώτη και μεγαλύτερη πράξη εξέγερσης πολιτών, για τα δεινά που που αντιμετώπιζαν οι Εβραίοι, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.

Επιπλέον, η απεργία αποτέλεσε στέρεα βάση για τη θετική εικόνα της Ολλανδίας μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι, οι Ολλανδοί παρέμειναν χαραγμένοι στις μνήμες όλων ως ηρωικοί πολέμιοι της ναζιστικής κυριαρχίας. Την Πέμπτη, δεκάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της Δημάρχου Femke Halsema, συγκεντρώθηκαν γύρω από ένα άγαλμα προς τιμήν της απεργίας, για την 80η της επέτειο, όπου κατέθεσαν στεφάνια.

Μεταξύ των παρευρισκόμενων ήταν και η Jessica de Vries, μια γυναίκα εβραϊκής καταγωγής, της οποίας η εκλιπούσα μητέρα κατάφερε να επιζήσει από το Ολοκαύτωμα. Η μητέρα της «δεν έχασε ποτέ ούτε μια τελετή προς τιμήν της θαρραλέας πράξης, της απεργίας», είπε η de Vries. «Είχε τεράστια σημασία για εκείνη, το γεγονός ότι άλλοι άνθρωποι διαμαρτύρονται για την απάνθρωπη μεταχείριση των Εβραίων. Με γέμισε ευγνωμοσύνη και αισθάνθηκα ότι δεν είμαι μόνη… Πάντα ερχόμασταν εδώ μαζί… και τώρα που έχει φύγει, έρχομαι εγώ για εκείνη», συμπλήρωσε η de Vres.

Εικόνα: Twitter.com

Εύα Καρολίδου

Σχετικά:

Γερμανία: Η ζωή των Εβραίων μετά το Ολοκαύτωμα

Ταξίδι στο χρόνο: Οι άγνωστες επιστολές από τον πατέρα του Αδόλφου Χίτλερ

Οι Ολλανδοί Εβραίοι πέθαναν σε μυστικό θάλαμο αερίου το 1941

Top 5 ταινιών: Το Ολοκαύτωμα στη μεγάλη οθόνη

Στήριξε τους SuperGreeks

Όλοι μαζί είμαστε οι SuperGreeks. Κάνε Like στο post μας στο FB και LIKE στη σελίδα μας για να στηρίξεις την προσπάθεια μας, αλλά και να ενημερώνεσαι καθημερινά στην ελληνική γλώσσα για ότι συμβαίνει στην Ολλανδία, τη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ελλάδα.

Έχεις επιχείρηση στην Ολλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ελλάδα ή την υπόλοιπη Ευρώπη; #BeSuperGreek

Author: Whatsoeva